0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
485
Okunma
Kızgın kuma düşen bir damla gibi geçtin ömrümden. Toprağıma değmeden buharlaşan. Seraptın belki de, tüm güzel beklentilerimin hayali tasviri. Bir an’dın, bir nefes;belli ki bir rüya. Sonsuza yazmaya kalktım, başı, sonu ve ortası olmayan bir şiir oldun. Hasret oldun, uzak oldun, yol oldun, deniz oldun, hava oldun, nefes oldun, yaşam oldun. Sen oldum, ben oldun. Sonsuzum oldun...
Sonsuzluğun yarısı nedir ki?...Şiirin sen kısmı, masalın ben tarafı belki de.
