Aşk belki sadece bir kalp sıkışması değildi. Onsuz nefes alamamak değildi.

Belki boş kağıtlara yazmaktı aşk. bembeyaz sayfaları onunla doldurmaktı. hiç görmediği, tanımadığı, sesini duymadığı sese hasret kalmak, bakışılmamış gözlerde boğulmaktı.

O yokken o olmaktı. Belki onsuz olmaktı...

Belki de sadece alışkanlıktı aşk. yerini dolduramamaktı. Hakkını ödeyememekti...

Geceleri onu görmek için uyumaktı belki.

Aşk sadece aşık oldum deyip bi kenara geçmek miydi? Gururu ezmek değil miydi? Aşk fedakarlık değil miydi? Azıcık mutluluk için ömür boyu ceza çekmek değil miydi?

havada süzülen kar tanelerinde onu görmek, gecenin karanlığını keskin bir bıçak misali kesen ay ışığından süzülmek değil miydi?

İnsanlar boşuna aşık olmaz değil mi? kim sadece özlemek ve acı çekmek için aşık olabilir ki! ben daha sırf ağlamak için aşık olanı, derin düşüncelere dalmak için sevdaya tutulanı görmedim.

Ne bir kadın gizleyebilir aşkını gözyaşları dökülesi gözlerinde ne de bir erkek...

Ve saklanamıyormuş aşk...

Gizlenemiyormuş sevdiğine bakarken büyüyen göz bebekleri ve buğulanan gözler...