Simdi sen yoksun birakip gittin beni yalnizligima
Peki neden?! Gercekci bir nedenin olmadan cekip gittin
O kactigin yerlerde seni bulamiyacagimi mi saniyorsun
Yoksa orda düslerinden kacabilecegini mi saniyorsun
Sorup danismaktansa kendi bildigini okumayi tercih ettin
Felegimi sasirdigim kücük bir haberden sonra yok oldun
O gittigin uzaklar beni cagriyorlardi sanki
Senden daha uzakmi yoksa sana daha yaklasmalimiydim
Bilmiyorum… hic birsey bilmiyorum artik
Bir tek sende aska inanmistim ben
Sen bile beni bu halde biraktiysan…
Bilmiyorum, düsünmek istemiyorum artik
Seni veya sensizligi
Biraktim artik, vazgectim asktan hayattan dünyadan
Ben vazgectim bir sen daha aramaktan, bulmaktan
O döküp gittigin parcalarimi toplamakla yorgunum
O gittigin günden beri sanki sana daha cok vurgunum
Her damla göz yasimda senin adin akiyor kirpiklerimden
O yanaklarimdan ben akiyorum
Yere dökülüp beirsiz topraga karisiyorum
Iste ben böyle yikildim, böyle siradan oldum
Iste senin gözünde böyle „el“ oldum
Sen gittin, ben kara toprak oldum