3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2138
Okunma
Dinliyorum sessizligi akıp giden zamanın önüne geçilmez çaresizligimi ve ben yine yapayalnız ve bir başımayım.ne zor bir duygudur bu konuşmak isteyip te konuşamamak,anlatmak isteyipte anlatamamak ya da karşında böyle birini bulamamak.Sesleniyorum birdenbire"Ey dost nerelerdesin?Sana çok ihtiyacım var desem koşup uzaklardan gelebilirmisin?"Cevabını bilsemde yine de bir umut soruyorum işte.Ama degişmez ve aynı cevap yüzüme bir tokat gibi vuruyor ve bana "HAYIR" diyor sessizce ve çaresizce.Bense durgun,üzgün ve de her an benimle olan ve beni hiçbir zaman bırakmayan ve terketmeyen yalnızlıgımla bir başımayım yine ve YENİDEN....
Cevap Yaz