Siz;
Sıra dağlar gibi yurtlarında kalan,
Zoru görünce karşı çıkan,
Bütün zorluklara göğüs geren,
Aziz Milletimin yiğit evlatları
Bu şiir sizin ve sizlerin için yazılmıştır.
Güzel Türkiyem’den Selam sizlere!

Ve,
Başımda bir çınlama
Engerek yılanı gibi
Dolaşır durur beynimde!..

Kayıp Ülke’nin
Yetim Çocukları
Kimliksiz dolaşır her yerde
Ülke ülke, şehir şehir
Gönüllerde!

Yurt, yuva kurmuşlar
Evlenmişler oralarda
Çoluk-çocuk doğmuş
Anne-baba olmuşlar
Gözleri ufuklarda
Bakarak ağlamışlar.

Kayıp Ülke’nin
Yitik Çocukları
Kimlik aramışlar,
Düşler Ülkesi’nde!

Biz kimiz?
Kimlerdeniz?
Sormuşlar kendi kendilerine;
Neredesiniz
Ey Anadolu?...

Özlem dolu
Hasret dolu

Ne yaşadıkları yerleri
Yurt tutmuşlar
Ne de ana yurtlarını unutmuşlar.
Varla-yokluk içinde;
Ağlamışlar
Gülmüşler!

Hep hayallerinde yaşamış
Sevda Ülkesi
Atalar Yurdu
Canım Anadolu!

Ve başlarında çınlama
Engerek yılanı gibi
Dolaşıp durmuşlar her yerde
KAYIP ÜLKEMİN
YETİM ÇOCUKLARI!

Şu Mübarek Ramazan Günü
Size SELAM OLSUN!

Siz ki;
Zoru görünce,
her şeyi bırakıp kaçmadınız.
---Bu topraklar bizim,dediniz.
Ana yurttan uzaklar da
---Bizi BEKLEDİNİZ!

Bekleyiniz.
Gelmeyiniz.
Bir gün mutlaka,
Biz oralara geleceğiz.
Selam olsun size!

KAYIP ÜLKE’MİN
YİĞİT ÇOCUKLARI.

Kemal DOĞANAY