Çocukluk korkularıydı hepsi. Ailemi kaybetme korkusuydu benim ki de. Başka korku bilmezdim, annemle babam bizi hep eğlence merkezlerine götürürlerdi. Ablam çok tırsardı, korkardı, cesur değildi. Ablamı iteleyip kakalayanı döverdim. Ahhh küçüklüklerimiz! Neredeler şimdi çocukluk kahkahalarımız, kimler aldı götürdü, kim büyümek istedi ki? Korkuttular bizi, korkularımızla savaş vermeye adadık kendimizi. Büyüdük ama zorlukları başarmak için büyüdük.
Bağlanmak veya bağlanmamak için, sevmek veya sevmemek için, ağlamak ya da ağlamamak için, kırmak ya da kırmamak için, ölmek ya da ölmemek için büyüdük biz!
Neydi o en sevdiğimiz şekerler, çikolatalar, hamburgerler, pizzalar, coca cocalar, tostlar, sevgiler, yanaktan öpülmeler, parkta bir sürü arkadaşlarla oynamak neredeydi şimdi bunlar? Neden büyüdük ki biz çocukken daha çok sevimliydik biz!
İnternet yoktu bilgisayar yoktu televizyonda bilinçaltımıza girecek bu kadar çok film dizi yoktu. Bu kadar büyük cep telefonu yoktu. Biz çocukken daha iyiydik.
Kavga dövüş yoktu, çimlere çıplak ayakla basıp, yüksek duvarlardan atlamak, yarış yapmak, koşturmak ve saygı vardı.
Şimdi hiç biri yok toz mu oldu bunlar nereye uçtu? Yoksa bizim kendimize mi saygımız ve sevgimiz kalmadı.
Etrafı pisletmezdik biz, şimdi neden pisletiyoruz? Ne değişti hayatımızdan, ne gitti. Biz hâlâ aynı biziz.
Annemizin ve babamızın bizler, minik bebekleriydik! Hâlâ öyleyiz. Ama bu kimsenin umurun da bile dahi değil. Zira ki bizler ailelerimizi üzmemek için elimizden geleni yaparken şimdi üzüyoruz.
Bize terbiyesizliği öğreten, ahlaksızlığı öğreten vs. hepsi TELEVIZYON ve INTERNET.
Korkularınızı hâlâ yenememişken bu neyin davası!
Korkular bizim çocukluğumuzun ve hâlâ daha devam eden korkularımız.
Velâkî;
Büyüyüp koskoca adam olup, koskoca bayan olup, her bir şeyin altından çıkan sen olup her bir şeyi yapan sen olup korkup korkup çocukluğunu ya da yeniden doğmayı istiyorsunuz!
Kaybetmiş insanlar. Korkularla baş başa kalan insanlar. Sessiz ve sakince gittiler ve kendilerini odalarına kapattılar.
Son olarak!
Ön yargılı milletler. Kendisini çok bilmiş insanlar. Hâlâ sokakta serserilik peşindeler!