Rodopların Asil Kadını..


Bilge Kadın-Babaannem Korkut-Dedem Korkut Ahlaklı...


Sana;önceki mektuplarımda hiç kullanmadığım oldukça iddalı sıfatları açıklamadan önce,seninle yaşadığım;unutamadığım bir anımı paylaşarak mektubuma başlamak istiyorum...

Yine bir yaz tatili elimde halk arasında ’Dolama’ denilen,baş el parmağımda,içi irin
kaplı bir enfeksiyon çıkmştı.Doktora gitmeme rağmen bu illetten kurtulamamıştım..Özellikle
geceleri ateş yapan bu yara,zonklıyarakta acı veriyordu..Annemin ikazı ile parmağımı
sana göstermiştim..Dikkatlice baktıktan sonra,yengeme ocakta bir soğan közletip,kabuklarını soyduktan sonra,ikiye bölüp;üzerine hafifçe zeytinyağ damlatarak, parmağımı arasına alacak şekilde beyaz bir tülbentle
sıkıca bağlayıp;’sabaha kadar bir şeyin kalmaz demiştin..’Öyle de olmuştu,soğan yarayı olgunlaştırmış
içindeki irini patlatmış ve zonklama ile ateş hemen kesilmişti..Doktorun verdiği merhemi kullanmamı söyleyip,yaranın birkaç günde iyileşeceğini belirtmiştin..Aynen dediğin gibi
çıktı bende o acıdan kurtulmuştum..

Ben olayı İstanbul dönüşü rahmetli babama heyecanla anlatırken,anlatılanlar babamı
hafiften tebessüm ettirimiş;
’Babaannen yarım cerrahtır;bildiklerini de Sıhhiye Çavuşu Şaban Dedemden öğrenmiştir,
Hatta bu bilgisini;1940 lı yılların sonuna dek, kanunen yasaklanana kadar;evde talep
eden her hastaya,bila bedel Allah rızası için seve seve uygulamıştır.’

O günden sonra benim dünyamda bir kat daha büyümüş,sana olan hayranlığım bir kat
daha artmıştı..

Geleneksel Tıpla parmağımı tedavi etmiş,bilginin uzanamadığı yerde de Modern Tıbbın
ilaçlarını devreye sokmuştun.

Bu gün düşünüyorum da;senin bu özelliklerin beni DEDEM KORKUTA kadar götürüyor..

Sana başlangıçta yazdığım sıfatların sebebi bu..

BİLGE KADIN..

BABAANNEM KORKUT..

DEDEM KORKUT AHLAKLI...Bunların ifadesi..

Korkut,kor-gor kelimesinden türetilen bir türkçe sözdür:çok büyük,ulu,heybetli,korku
veren demektir..

Senin son nefesine kadar usanmadan anlattıkların,içindeki yanan HAKİKAT KORLARININ
ifadesi idi..

-Karşılık beklemeden hastalara yardım yapmıştın...
-Her ne iş olursa olsun sana danışmadan bir şey yapılmazdı..Evlatların,gelinlerin ile
yaşadıkların bunun açık örneğidir..Hatta MAHMATLILI hemşehrilerin, hısımın,akraban
hatırladığım rahmetli Zenne TEYZE ile dialoğun..
-Destanların anlatıcısıydın..Hangi destanın dersen ÇANAKKALE DESTANININ..Desem ki
senden dinlediklerimi hiçbir yerde dinlemedim .Abartmış olmam...Sözlü Tarih naklettin;
ben de burada bunları anlatıyorum,senden duyduklarımı..İleride yayınlayacağım kitap;
inanıyorum ki Tarihe ışık tutacak gerçekler içerecektir..
-Başta kendi çocukların ve torunların olmak üzere,yakın akraba ve komşularının
isim annesiydin..Hatta benim ismimin ne olmasını soran rahmetli anne ve babama verdiğin ince mesaj unutamadıklarımdan,her şeyden önce senin dualı ellerinde dünyaya
merhaba demek büyük bir ayrıcalık...Şükrediyorum Mevlaya..
Ne demiştin onlara,DOĞDUĞUM GÜNÜN KAMERİ AYINI KASTEDEREK:
’BİZE NE GEREK,O İSMİYLE DÜNYAYA GELDİ’

SEN...

ruhumu
dualı ellerinde
hamur gibi yoğurdun
benliğime
ölümsüz bir medeniyetin
temel harcını doldurdun

-Söylediğin ezgiler,nesilden nesile geçecek mesajlar içermekteydi..
-Ölü desem ölü değildin,diri desem diri değildin..Tütün mağazasında saatlerce
iş yaparken bekleyişini unutamıyorum..Söylenecek söz,türkü,şarkı ve müzik kalmayıncaya
kadar süren sabrından sonra..Yanık sesinle verdiğin o türkü formatındaki,mesajların
hala kulaklarımda çınlamakta..
-Bilge bir kadındındın..Seninle bir kere sohbet eden bunu anlar,sana gerekli saygı ve hürmette bulunurdu..
-Gelenekleri,Töreyi hep sen bize bildirdin..Bir nakış gibi işledin iç dünyamızı..Büyüğe
saygıyı küçüğe sevgiyi,dürüstlüğü,sabrı,kısaca erdemi hep senden öğrendik..

İşte bu anlattıklarım DEDEM KORKUTUN silinmeyen özelliklerindendir..Sen bunları duymayı
istemezsin ama ben Korkut Atanın bir sıfatını daha ilave edip;bir tesbitimle bitireyim sözü..

Dedem Korkutun bir sıfatı da;RAHMANİ BİR KİŞİLİK OLMASIDIR..

Tesbitime gelince;Babamın,halamın, amcamların sana olan saygıları tabiki olacaktı..
Ya gelinlerinle olan dialoğun? Gelin-kaynana sürtüşmesine yanında hiç raslamadım desem,
yalnış söylemem.Rahmetli annemin,yengemlerin hürmeti ve saygısı,babam ve
amcalarımdan fazlaydı..Dialoğlarında kişilerin seviyelerine iner,anlayacakları şekilde iletişim kurardın..

Küçükle küçük,büyükle büyük olurdun..Şahsiyetinle büyülerdin muhataplarını..

Belleğimden çıkmayan bir tabloyla satırlarıma son veriyorum..

İstanbuldaki rahmetli amcamın hanımı,benim yetişmemde çok büyük katkısı olan,
ilkokul öğretmenim sayılan,yüzlerce talebe yetiştirmiş;hem yengem hem yarım annem sayılan o büyük insanla yaşadığınız estantene,hayat albümümün unutamadığım karelerindendir..

Rahmetli yengemi İstanbulda birlikte yaptığınız bir gezide, başı örtülü olarak
görmüştüm..Aynı olayı ilgiyle yaşıyan amcamın ’annem anlayışlıdır’ sözlerine aldırış
etmeden ’Ben Hacı Hanife Hanımın geliniyim,onun yanında onun gibi olurum,’
demesini;senin de yapılandan oldukça memnun olduğunu tavırlarınla hissettirmen,büyülemişti beni..

Ben yengemi senin yanında;hep dışarıda başı örtülü görmüştüm bu olaydan sonra ..

Sen,Osmanlının Son Döneminde yetişmiş; ’Halk Bilgesi Müstesna Kadın..’
Yengem,Cumhuriyetin ilk yetiştirdiği nesillerden;’İnsana Saygılı,İnançlı,İmanlı,Değerli İnsan..’

Bu muberek Ramazan Gecesi size kalbi duam:
MEKANINIZ CENNET OLSUN...