hayatımızda tıpkı mevsimler gibi değilmidir ...
bazen sonbahar gelir ,güzün ılık esintileri gibidir yüreğin..... kışa hazırlanan korkarsın donmaktan o soğuk kış günlerindeki gibi yüreğinin acılardan kaskatı kesilmesinden korkarak yaşarsın .
Zaman evet zaman herşeyin ilacı olan zaman gelir geçer mevsimler değişir yüreğin yeniden umutla bakmaya başlar tıpkı ilkbahar gibi , sabırsızlıkla beklersin yaz güneşi ile içindeki buzların tekrar kaybolacağı günü .....
fakat yaz yağmurları gibi birden umutlarını yitirebilirsin hiç beklemediğin bir anda işte ne mevsimler ne hayat yerinde durmuyor
hatalar yaparsın defalarca kendine sözler verirsin yenisi olmayacak diye ... bazen sözler yetersiz kalır bazı duygular karşısında aşk gibi .
Canını kaç kere acıtmıştır belkide ve her ateşten sonra asla dersin ama dedim ya mevsimler geçerken hayatta geçer ,küllenince ateşin unutursun yaşadıklarını bir anda ,acılarını ,o bitmez geceler boyu sana arkadaş olan gözyaşlarını ve bu defa farklı diyerek yaz günlerini yaşarsın gönlünde sanki hiç bitmeyecek hiç solmayacak gibi....