Şiirin büyülü dünyasına, akıl derinliklerine dalar istediklerimizi sayfa aralarından seçeriz.
Kurşuni akşamlardır bizi bekleyen, harflere hecelere tutunarak çıkarız Samanyolu’na... Bazen de küçük dalgaların kırıldığı bir koya demirleriz duygu yüklü kotramızı.

Heyecanlara taşınır papatyaya dokunuşumuz, kardelen bizi bekler karlı dağların doruklarında, gelincik tarlalarına koştururuz ilkbahar kokularını derin, derin çekerken.

Ah insan; zamanı kirleten savaş arabalarının çığlıkları neden, neden çocuğa sardığımız gözyaşı… Şairin elidir o gözyaşına değen, o el ruhumuza dokunur… Akan kan değil umuttur dizelerden.

Dizelerle yaşarız kendi iç dünyamızdaki şiiri yakalarız şairlerde. Kalbin ötesinde ki kalbe değer aşk, sevdalar şehrinedir yolculuğumuz. Orda bizi bekler Leyla ve Mecnun, orda karşılarız Ferhat ile Şirini, o şehir Amasya, o şehir aşk… Haydi, şiire; büyülü dizelere aralayalım kapımızı. Çalar saatlerimizi kuralım, şairin ellerinden tutalım. Ve zaman dursun….
hOça
Not: 2013 yılında “Şiir Dinletisi” 2. Yarı için yazdığım metin.