BİN (BİR) ÇİÇEKLİ BAHÇE
Anadolu Halk Bilimleri Kültür Akademisi’nin düzenlediği 9.Özgür Film Festivali sona erdi. Festival 13-14-15 Haziran’da yapıldı. Belgeselde Yönetmen Özer Kesemen’in ZEN’i, kısa filmde Orhan İnce’nin yönettiği Adem Başaran filmi birinci oldu.
Merkezi Osmaniye Çardak’ta bulunan Anadolu Halk Bilimleri Kültür Akademisi bu festivali dokuz yıldır düzenliyor. Bu festival kapsamında Özgür İnsan ödülü Prof. Dr. Afşar Timuçin’e verildi.
Bu yıl ilk kez yine festival kapsamında Yaşar Kemal anısına Bin Çiçekli Bahçe Yaşar Kemal temalı şiir,öykü, halk bilimi araştırma dallarında yarışma düzenlendi. Bu yarışmaya ben de katıldım.
Öykü’de Değirmen’im yedinci, araştırmada Ağ Gelin’im üçüncü oldu. Bu yarışmayla ilgili hissiyatımı “Ekin İdim Oldum Harman”da anlatmıştım. Her üç kategoride birinci olanları şöyle bir görelim:
Şiirde A.Kadir Paksoy Ejderha Manzumesi’yle,
Öyküde Emel Dinseven Altın Gölet’iyle,
Araştırmada Haydar Eroğlu Şiirleri Gibi Hayatı da Yağmalanan Bir Bilinmeyen Değer Âşık Kul İbrahim adlı araştırmasıyle.
Festivalde dereceye girenlerin ödülleri Ahmet Şekip Ersoy Salonu’nda verildi. Yurdun değişik yörelerinden gelen sanat ve edebiyat tutkunları gönüllerince bir üç gün yaşadılar. Yaşar Kemal’in köyü Hemite’ye (Gökçedam) gidildi. Yaşar Kemal Kültür Evi’nde Yaşar Kemal’le ilgili panel düzenlendi. Kastabala gezildi. Osmaniye’nin tarihi ve turistik yerleri sanat ve edebiyatseverlerlerin ilgi odağıydı.
Osmaniyeliler, konuklarını sıcak karşıladılar. Dostça ağırladılar. Konuklar, Osmaniye’den mutlu ve huzurlu ayrıldılar. Önümüzdeki sene tekrar buluşma arzusu herkesin en halisane temennisiydi.
Akademi Başkanı İbrahim Çenet’le konuştum. Telefonla iletişim kurduk. Festivalin bu yıl önceki senelere göre çok parlak ve dolu dolu geçtiğini söyledi. Yaşar Kemal anısına düzenlenen yarışmanın gelenekleşeceğini muştuladı. Yarışmada seçilen şiir,öykü ve araştırmalar bir kitapta yer alacak. Önümüzdeki seneden itibaren bu festival Kültür-Sanat-Edebiyat Bayramı olacak.
Bunları söylerken İbrahim Çenet’in içi içine sığmıyordu. Sesi coşkuluydu. Bir görevi yüz akıyla başaran insanların duyduğu heyecanın titreşimleri vardı nidasında. Yorulmuştu. Ama tatlı bir yorgunluk. Konuklarını güle güle yolcu etmenin verdiği iç huzurunu duyuyordu.
Kendisine teşekkür edip telefonu kapadıktan sonra bir süre tefekküre daldım. Sanat ve edebiyat alanında böyle İbrahim Çenet gibi hiçbir maddi karşılık beklemeden emek sarfeden insanların çok olduğu bir Türkiye düşledim. Öyle bir Türkiye’nin hayalini kurdum.
Sen sağ olasın İbrahim Çenet. Emeğine sağlık. Bu çalışma ve mücadele gücün hiç bitmesin. Bitmesin ki “Bin (Bir) Çiçekli Bahçe”lerde güzel güller açsın.