Babalar !
Hep gölgesinde kalır annelerin...
Evet ! annelik kutsaldır..
Annelik, Yüce tanrının kadınlara bağışladığı ayrıcalıktır...
Yetişme tarzımız itibarıyla anneler büyütür çocukları..
Onlar verir canı gönülden her şeylerini...
Babalar bi adım geridedir her zaman..
Çoğunlukla gözlemleyicidir geri planda..
Anneler yüz göz olduğu için çocuklarla sevilirler..
Babalar ise kendilerine çizilen rol itibarıyla korkulandır...
Anneler rahat ağlar,saklamaz gözyaşlarını,
Babaların içi sızlasada gözlerinde yaş görülmez,
Ağlarlarsa gizli ağlarlarlar,güçlü olmak,güçlü görünmek zorundadırlar..
Güvendir çünki,dağdır,dayanaktır...
Zayıflıklarını gizlerler hep...
Anneler meyve veren ağaçken,babalar gölgeli bir çınardır ..
Meyveleri gizlidir,saklıdır,
İyi bakılmazsa görülmez hiç bir zaman...
Normal yaşamda eksiklikleri az hissedilir,
Genelde öldüğünde anlaşılır değerleri..
Babalık harika bir duygudur aslında..
En az annelik kadarda kutsal...
Seyfettin TEKİN...21,06,2015 Pazar.....