Bundan üç sene önce çok bunalımlı dönemler geçirmiştim. Dayanılmaz acılardaydı yüreğim. Öyle bir an olmalı ki dedim, hayatımın mutlulukla dolu olmasını istedim. Yalnızdım, çaresizdim. Yaşadıklarım benim gerçek dünyamda olan acımasız duygulardı.

İki bin beş yılın’da mutluluğun zirvesindeydim sanki. Uçuyor,uçuyordum. Duygularımı haykırmak istercesine ağlıyordum, mutluluktan. O zaman yaşadığımı anlamıştım çünkü ’ ben de sevmiştim’. Ama sürmedi ve bitti.
İki bin altı yılıydı, yıkılmıştım herş eyin imkansızlaştığını düşünüyordum. Bir daha sevemeyeceğimi, bir daha mutlu olamayacağımı düşünüyordum. Acı çekiyordum ağlıyor, ağlıyordum. İmkansızı olmayan bir macera’ya kapılmıştı yüreğim, mutsuzdum. Delice yazdım, yazdım. İçimi dökercesine haykırdım kağıda. Duygularımı, isyanımı dile getirmiştim şiirlerime. Korkuyordum, sevmek bu kadar, bu kadar vefasızmıydı, acıtmalımıydı yüreğimi amansızca. Çaresizlik kaplamıştı yüreğimi, ağlıyor, özlüyor, seviyordum.
Ama... bitti...

İki bin yedi’ de peşimi bırakmadı mutsuzluk. Tamam mutluydum ailem, sevdiklerim, arkadaşlarım vardı ama sevdiğim yanımda yoktu. Şiirlerime haykırdım ağladım, özledim, sevdim, yazdım.
Biran durakladım!
Ne oluyor ya dedim kendi kendime. Bunun ucunda ölüm yok ya. Ayakta durmaya, mutlu olmaya, hayata gülümseyerek yaşamaya devam ettim ben.
Günler, aylar geçti artık her şey unutulmuştu sanki. Yaşanan onca mutlu anlar bir an da son bulmuştu. Ama oda Allah’ ın bir konunu, bu hayatta mutlulukta var, mutsuzlukta, Hür, neşeli olan ben, aynı insan olu vermiştim. Gülüyor, mutlu olmaya çalışıyordum. Ama... içim gülmüyordu hep bir şeylere açtı yüreğim, kalbim muhtaçtı. Ne şarkılar dinlerdim aman allah apartman inlerdi. Yüreğim ağlar, gözlerim gülmeye çalışırdı. Çok kötü bir o kadar da iyi, güzel günleri atlatmıştım. İş hayatına atılmıştım, çevrem, arkadaşlarım oldukça biraz da olsa bazı şeyleri unuturmaya yardımcı oluyordu. İki bin yedi’ nin ilk aylarından sonra güzel maratonlu bir yaşamım oldu. Çalıştım para kazandım, gezdim, eğlendim, mutlu olmaya çalıştım her daim. O yıl da geçti, bitti, gitti. Özlemli bir sene geçirmiştim. Hayatımın dönüm noktasıydı. Acılardan, mutsuzluklardan uzak bir yıldı. Sonra ’ SEVİLDİM ’ tekrardan. Ama ben sevemiyordum, uğraşıyordum, yapamıyordum. Çabalıyordum, unutmaya çalışıyordum eskileri ama olmuyordu. İçimdeki duygularımı yansıtmayacak kadar çaresizdim. İzin vermiyordum yüreğime, başkasını sevmesini istemiyordum. İtiyor, itiyordum. Çok uğraştım sevmek, sevilmek için ama.... nafileydi.
Sevmek ve sevilmek kadar güzel bir şey yoktu....

.............Öyle bir an oldu ki hayatımda, durakladım, sustum....
sadece sustum, izledim ve düşündüm.
Benimle ilgilenen, beni anlayan, bana sahip çıkan, insan gibi insan çıkmıştı karşıma. Ama... ben yine de istemiyordum. Yapamayacağımı düşünüyordum ve korkuyordum ne yapabilirdim. Ya bir daha üzülürsem, ya bir daha kırılırsam, incilirsem diye çok korkuyordum. Gerçekten sevebilir miydim, mutlu olabilir miydim tekrardan. Zaman, aylar geçti ve mutluluğu yakaladım.
İki bin sekiz yılı benim mutlu, heyecan dolu, sevgi, özlem dolu bir yıl oldu. En ummadığım anda çıka gelen, uçurumun kenarındayken ellerimden tutan, beni ben yapan bir insan oldu hayatımda. Bu sene’ yi sevdiğim, değer verdiğim insanla beraber geçirdim. Kavga gürültü, küs barış ama mutluydum. Seviliyor, seviyordum. Mutluluğun ikinci adımımı bu sene attım ve seviyorum. Bu iki bin sekiz yılı benim için mutlu, sevgi,özlem dolu bir yıldı. Yaşamak istediklerimi yaşadım ve mutluyum.
Her şeyi sevdiğim insana borçluyum onun sevişini sevdim,değer verişini sevdim, anlayışını sevdim mutluyum.

Gelecek sene bana sağlık, mutluluk, başarı ve bol kazanç vermesini diliyorum. Sevdiğim insanında yanımda olmasını diliyorum her daim.
2005-2008 arası olan güzel anlamlı her şey..... sadece benim yaşadıklarımdır.
Gökyüzünde milyonlarca yıldız var.
Birini tut sahip çık ona
Sahip çık ki küsmesin sana
Her güzel günler bizim içindir
HAYATTAN MUTLU OLMAYI SEÇ BAŞARABİLİRSİN.
Ben seçtim ve başardım.
GÜLE GÜLE 2008

Her yılımız böyle mutlu geçmesini diliyorum
İYİ SENELER.


DÜZ YAZI(DENEME:1)





30/12/2008
01:07 /salı

Şebnem Örs