Yalnız yaşayan kendi halinde biriydi Sedat .Mutsuz bir evlilik yapmış ve yıllar önce sonlandırmıştı .Yaşadıkları, hayatın acımazsızlığı yorgun düşürmüştü bedenini .

Ailesi çevresi evlenmesini mutlu bir yuva kurmasını çok istiyordu .Fakat sütten ağzı yanmıştı bir kere .Her defasında kabul etmiyor .Evliliğe hazır değilim diyordu .

Sanal ortamda tanışmıştı Nedimeyi .Görüşüyorlardı fırsat buldukça ..İyi gidiyordu herşey, aynı pencereden bakıyorlardı hayata .Pek çok ortak noktada buluşuyorlardı .Bir gün geliyorum dedi Nedime .Yaşadığı yabancı ülkeden ...Çok heyecanlanmıştı Sedat .Gözüne uyku girmiyor gün sayıyordu .Beklenen gün gelmişti .Kararlaştırılan yere gitmiş gelmesini bekliyordu sevdiğinin; ama nasıl tanıyacaktı bir kere görmüştü kendisini .Yanından biri geçti gözlerinin içine bakarak .Ama emin değildi o olduğuna, yürüdü ve karşıdaki banka oturdu .Telin çalmasını bekliyor ama çalmıyordu .Ümitleri yavaş yavaş tükeniyordu .Telefonun çalan sesiyle irkildi sevinçten havalara uçacaktı sanki .Telefon eden kişi ayağa kalkmış kendisine doğru geliyordu .Hoş geldin diyerek elini uzattı ve kendilerini tanıttılar birbirlerine ve yürüdüler sahile doğru .Sedat heyecanını hala yenememişti .Yüzü kızarmış elleri titriyordu .Bir çay bahçesine oturdular kısa da olsa özgeçmişlerini anlatıyorlar, gelecekten bahsediyorlardı .Başını Sedatın omuzlarına dayamıştı Nedime .Kaçamak öpüşlerle özlem gideriyorlardı .Etrafta ki bakılardan rahatsız olmuş, kalkalım başka yere gidelim dedi .Ayaklarının ve yüreğinin götürdüğü yere doğru yürüyorlardı .Her ne kadar ilk öpüşmeleri de olsa birbirlerine çok yakındılar .Sanki eski bir tanışmışlık varmış gibi aralarında sıcaktılar birbirlerine .İzin süresince olabildiğince görüştüler .Ellerinin yüreklerinin birleşmesi, dudaklarda da perçinlenmişti .Ve nihayet sayılı gün tez geçti .Nedime yaşadığı ülkeye geri döndü .Görüşmeler artık telefonlarla mümkün oluyordu .Yetmese bile...Ve bir gün Nedime evli ve çocukları olduğunu söyledi .Sedat; bu beklenmedik söylem karşısında dona kaldı .Yıkılmıştı bir kez daha...Oysa bunca görüşmelerinde Nedime ayrılmış, boşanmış olduğunu söylüyordu .İnanmıştı Sedat masum bir çocuk saflığında .Hatta ileriye dönük planlar da yapmışlardı .Bu hayal kırıklığını üzerinden sevgisi nedeniyle tez atmıştı .Aşklarını doyasıya yaşıyorlardı .Günler böylesine sürüp akarken zaman içinde de yalanlar birbirini takip ediyordu .Bir dargın bir barışık sürdürüyorlardı ilişkilerini ...

Nedime; her fırsatta bahaneler üretiyor .Sanki yaşananları inkar edercesine davranıyordu .Tartışmalar had safhaya varmıştı ama nedendir bilinmez hala görüşüyorlardı .

Taki Nedime; başına buyruk gidip gelmelere ve tutarsız davranışlarının artmasına kadar...Bir gün sorumlulukları nedeniyle vicdan azabı çektiğini söyleyince...Oysa; yaşananlar net belli iken bu tutumunu anlamak çok da zor değildi .Tamam dedi Sedat .Ve karşılıklı konuşarak ölümsüz dedikleri o sevdayı aşkı bitirdiler .

Bu Sedat için yeniden ölmek gibi bir şeydi...Hasarları tamir edilemeyecek kadar derindi açılan yara .Ancak anlamıştı ki reelde bir takım şeyler zor olurken sosyal medya da tanınan da, sanal da sanaldan başka olmuyordu .

Ancak; kişiler birbirlerini tanıyorlar ve konuşuyorlarsa bu nasıl sanal oluyordu .Sanal da ... Zorlanıyordu anlamakta .Başlangıçtaydı hata diyor ve kabulleniyordu sanalı ...Bir daha mı asla diyordu ...


Refik
14 . 06 . 2015
İstanbul