Yağmurlu bir gün sokak lambasının kaldırıma yansımasında gördüm izini. Saatlerce baktım, ne yağmur dindi ne de özlemim. Ve sonra leylek çığlıklarıyla birlikte, güneş denilen devasa alev topu götürdü izini. Kaldırımlar başıma yıkıldı sanki, yağmur damlalarını hissetmez oldu yüreğim, bakışlarım puslandı. Cebimde nemlenmiş sigaramı çıkardım, çakmağı beşinci çakışımda yaktım. Hala kaldırımda, bir sokak lambasının altındaydım. Yağmur sustu, insanlar üstüme üstüme yağmaya başladı. Sırılsıklamdım, bekliyordum, denizin alev topunu söndürmesini. Bacaklarımda güç kalmadı oturdum, sırtımı sokak lambasına dayadım. Seni götüren alev topuyla sigaralarımı kuruttum. Saat kaç oldu kaç saattir buradayım hiç bilmiyordum. Belki bir umut yine görebilirim diye bekledim. Karnım acıkmıştı, kuruş param da yoktu. Yaşlı bir kadın gördüm, uzaktan elindeki bastonun ritmik sesleriyle yanıma yaklaştı. Elini kocaman cebine götürdü, biraz karıştırdı, "al yavrum yiyecek bir şeyler alırsın" deyip elime para sıkıştırdı. Umursamadım utanmam gerektiğini biliyordum ama hiç bir şey umurumda değildi. Biraz zaman geçtikten sonra "simit" diye bağıran birini duydum. Yaşlı kadının verdiği para aklıma geldi ve bir simit istedim. İstemsizce yedim, tadını yerken bile hatırlayamıyordum. Aniden yanımda biri belirdi "kalk." dedi. "Bırak temizleyeyim kaldırımı." diye devam etti. Yavaşça kalktım, "bu kadar kolay değil" dedim içimden.Ardından hunharca yürümeye başladım. Adımlarım giderek hızlandı sanki rüzgar kulaklarıma fısıldıyordu "yürü.". Ayaklarım beni eve kadar getirmişti. Pencerenin karşısındaki koltuğuma oturdum, öylece saatlerce kaldırımı izledim. Hava kararmaya başladı içimde buruk bir sevinç vardı. Sokak lambası tekrar yandı. Elime bir bardak su aldım, hızlı adımlarla kendimi kaldırıma attım. Suyu sokak lambasının altına boşalttım. İzini aradım, aradım bulamadım. Bir yansıma vardı ama bana en son görmek istediğim yüzü gösteriyordu, kendimi. Kafama sanki çiviler çakıldı, kendi kendime bir cevap uydurmaya çalıştım. O gece sen hiç gelmedin, ben seni hiç bulamadım. Kaldırımdaki seni son görüşümün yansımasıydı ve o adam kaldırımı temizledi.