0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
728
Okunma
tomurcuklar toprağa değdiğinde yavaş yavaş büyümeye çalışır toprak ve su arasında
yuvarlanıp toparlanıp güzelleşir sen bana geldinde ben sana gitmi dedim ellerimi
tuttuğunda parmakların parlarımda dudakların nefesin karısmadıki büyüsün aşkımız
hep korkak davrların kendine güvensizliğin bana yansıdı güneşin gölgesi gibi gölgeledin
bedenini duvarlarla ördüğün her tuğladaysa iftira suçlamalar vardı sabırsızlığın
tarladaki tohumların cicek olup meyveye bürünmeleri gibi olsaydı da bana varaydın
gök gürültüsü gibiydi çığlıkların hiç yağmura dönüşmedi kalbin yumuşamadı gökkuşağına
dönüşmedi yollardaki engelleri hiç kaldırmadın hep bariyerler vardı nedense sen
hiş sevmedin bunu bilmedin nedensizdi biliyorum ama bu düşmanlığın neden ....
