Bir genç ve bir yaşlı adam konuşurlar:
Genç Adam : Hayatı anlamlandıran şeyler nelerdir ?
Yaşlı Adam : Hayatından eksilen her bir parça.
Genç Adam : Nasıl yani ?
Yaşlı Adam : Hayatından eksilen şey mutluluksa , hayatını acılar anlamlandırır . Hayatından eksilen şeyler acılar ise , hayatını mutluluk anlamlandırır.
Genç Adam : Mutluluk ve acı denilen şeyler soyut bir şey mi ?
Yaşlı Adam : Hayır , Soyut olan tek şey düşüncelerdir . Bu kavramlarsa düşüncenin taşlaşmış halidir . Yani ; çok ağır olan bu kavramlar gerçekte vardırlar , düşüncelerde değil.
Genç Adam: Düşünceler özgür müdür ?
Yaşlı Adam : Kafanın içinde olduğunda özgür , dilinin ucunda olduğu sürece aranan bir mahkum , yazılı kayıtlara geçtiği zamanda tutsaktır
Genç Adam : Bir insan düşüncelerini saklayarak yaşayabilir mi ?
Yaşlı Adam : Evet , yaşayabilir . Ama korkak bir köpek gibi yaşar sadece . Sürünün ortasında yürümekten başka bir çaresi olmayarak yaşar.
Genç Adam : Peki ya bir insan ne zaman ölür , bunu bilebilir miyiz ?
Yaşlı Adam : Cesur insanlar bilemez ama korkak insanlar çok iyi bilir . Çünkü bir insan cesaretini kaybetmişse ölmüş demektir . Ve bütün korkaklar öldüğü zamanı çok iyi bilirler.
Genç Adam : Ölümle yaşamı ayırt eden şey nedir ?
Yaşlı Adam : Yaşadığının farkında olmak . Bu da ölmeden fark edilmez.
Genç Adam : Peki biz bu dünyaya ne için geldik ?
Yaşlı Adam : Bu dünyadan ne için gideceğimizi öğrenmek için. Anlıyor musun ?
Genç Adam : Anlıyorum , anlıyorum.
Kadri Demir