Hani bir deyiş vardır; “Dereyi görmeden paçayı sıvama.” diye. Biz de ayıyı bulmadan deriyi satma, diyelim ve asılsız vaatte bulunmanın sakıncalarını anlatan hikâyemize başlayalım.

Deri tüccarının biri, ayı derisi satın almak için bir orman köyüne gider. Köyün avcıları bu adama ellerinde ayı derisi bulunmadığını söyleyerek ona tavşan, geyik gibi otçul hayvanların derilerini satmak isterler. Adam, “O söylediklerinizden dükkânımda yeterince var. Bana ayı derisi lazım. Deriyi getirene çok para vereceğim.” der.

Çok para lafını duyan uyanık bir avcı hemen öne çıkıp, “Senin için bir ayı derisi getiririm, ama ücretini de peşin isterim.” diyerek tüccarla pazarlığa tutuşur. Böylelikle henüz elinin altında olmayan deriyi yüksek bir fiyata satar. Yanına birkaç avcı arkadaşını da alarak ormana gider.

Avcı, arkadaşlarıyla birlikte ormanın içinde yana döne ayı aramaya başlar. Derken ansızın çalılıktan çıkan büyük bir ayının üzerlerine doğru geldiğini fark eder. Nişan alıp ateş etmeye fırsat bulamadan ayı bunlara saldırır. Uyanık avcı korkudan bayılır. Arkadaşları da yakınlarındaki ağaçlara tırmanıp kurtulmayı başarırlar. Ayı, homurdanarak yerdeki avcının yanına gelir, onu bir müddet kokladıktan sonra ormanın derinliklerine doğru yol alır.

Ayı gözden uzaklaşınca ağaçların tepesindeki adamlar aşağı inerek arkadaşlarının yanına gelirler. Yeni ayılan adamı omuzlarından tutup, “ Ayı, eğilip senin kulağına bir şeyler söylüyordu sanki. Sahi, ayı seninle konuştu mu?” derler.

Adam şaşkın arkadaşlarının yüzüne bakıp “Konuştu, konuştu…
O bana, ‘ayıyı öldürmeden derisini satma’ diye tembihte bulundu” der.
Hikâye burada bitiyor, ama her zaman etrafımızda asılsız sözler ve vaatlerle bizi kandırmak isteyenler olabilir. Ayrıca birine söz verirken ölçülü ve tutarlı davranmamız gerektiğini de aklımızdan çıkarmayalım. Böylelikle hem kendimizi hem de karşımızdakini zor durumda bırakmamış oluruz.
Aynalardaki Suretimiz-Mat Yay. /Deneme kitabımızdan alıntı...