Her şeyin fazlasını yaşamak gibi bir sorunum var.Fazla güveniyorum fazla seviyorum en kötüsü fazla
önemsiyorum herkesi ve her şeyi.Nereye kadar gider bilmiyorum .Ama çok zarar görüyorum. En azından farkındayım
tesellisini yaşıyorum her insan gibi.
istediğim gibi yaşayamıyorum.Fark ettim de hep bir engel var yapmak istediklerimin önünde.Sürekli bir özlem
hali içerisindeyim. Tıpkı işte üzüntülü eğlenceli vs. vs.
ruh halleri gibi özlemek de benim ruh halim sanırım.İnsanlar tabi ki hayatlarını durduramazlar yani
olmaz mümkün değil fakat yavaşlatabilirler ben sanırım bunu yapıyorum.
Ağır ağır yaşıyorum yorgunum zira. Çok şey yaşadığımdan değil elbette.İnsanları yaşayabildiğimden
bu haldeyim.Öyle şeyler var ki uyutmuyor aklınıza mıh gibi kazınıyor.İşin kötüsü bir şey de çıkmıyor.
Zor geliyor da elimden bir şey gelmiyor.Her şey o kadar boş geliyor ki. Tarafımdan kurulan bu cümle bir kısım insan için
hayatı anlamaya başlıyorsun şeklinde yorumlanırken bazıları da ergenlik diyebiliyor.Saygı duyarım tabi ki.
Ama doğrularımdan ASLA vazgeçmem .