1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
611
Okunma
Tek odalı bir menzilde olsa bana hayallerimi hatırlatıyor. Menzilim pempe renkte, oturma odam mavi renkte v.s gibi hayallerim yok benim. Öyle düşünceler vuku buluyor ki aklımda, sanki sabırı fısıldıyor Rabbim o an kulağıma. Sabırsızlanıyor sanki o an yüreğim. Ve bir hırs beliriyor içimde. En önemlisi, çaba ve sabır hayallimdeki evin anahtarıdır benim nezdimde. Ve ben bundan bihaber olmaktan korkarım. Ve müptela kalır kalbim daimi bir duruşla hayallerime. Hayallemin bahsi geçecek olsa idi emin olun ki şu şekilde geçerdi…
Boy boy çocuklar, birinin elinde Kuran, diğerinin elinde seccade ve ötekinin elinde ilim kokan kitaplar… O ev hayallerimde canlanınca, "Rabbim!.." diyorum sen nasip eyle. Öyle bir hayat, öyle bir eş, öyle bir yuva nasip et ki bana, her nefes alışımda sana olan imanımı kalbimin en derinliklerinde hissedeyim. Öyle evlatlar ver ki bana, ardımda islamın temsilcileri misali evlatlar bırakabileyim. Hakiki Müslümanlığın meyve misali olduğu bir ağacın köküne imanı yerleştiren sensin. İşte beni öyle bir anne eyleki o köke sahip ağaca, bir meyvede ben kazandırabileyim.
Hayallerimi hep dualarımla süslüyorum ben dostlar. Sizlerden o güzel yüreklerinizden dilinize yansımasını istediğim bir “amin” kelimesine takılıp kaldığım için varsın söz olup çıksın ağzınızdan istiyorum.
Sevde Aydın
Cevap Yaz