insanların hayatlarındaki en çelişkili durumlardan en önemlisi: sevgiler ve aşklar konusundaki "yalnızlıkların hep tek taraflı" yaşanmasıdır.

birlikte yaşanmasına karar verilen ne varsa hepsinde de duygusal güzellikler taearfında kişi başına düşen hoşluklar payı maalesef tam dengeli olmaz genelde.

karar verenin ve karara uyanın eşit olmadığı durumlarda..baskın olanın devam etmeyen hükümranlığı sayesinde işler tersine dönmekte ve zamanla işleri idare edenin kim olacağı tartışmasına sebeb olmaktadır.

birlikteliklerin üzerine kurulduğu " ana fikir"ler değişmediği sürece EMEK gerekiyor..GÜÇ vermek gerekiyor..YAŞATMAK gerekiyor ki insanlar beraberce GÜZELLİKLER HEDEFİNE ULAŞSIN zor ya da çetrefelli yollarla..

karşıdan beklemekle ..karşıya etki etmeyi bir türlü otutturamayız hernedense.kuramayız ilişkilerimizi "ortak bir samimiyet" üzerine..hep tek tarafın önceliği vardır..tek tarafın hep yük aldığı görülür..işler yolunda olduğu sürece bu "yük alışlar" hep fedakarlık..hep mutlu etmeye çalışmak..hep güzelliğin sürükleyicisi olmak anlamlarına gelir..

karşıya verişler az..karşıdan alışlar fazlaysa..zamanla usanan..yorulan..bıkan..isyan eden hatta sorgulayarak yargılayan "bireyler" ortaya çıkarır.

çelişkili savunmalar yüzünden İNSAN YALNIZLIKLARA MEYLEDER içteniçe..

sevgilerde yalnızlık
aşklarda tek taraflılık
duygularda fedakarlık
maddiyatta halleden olmak
maneviyatta idare eden olmak
sabırda daha fazlasına gönüllü olmak
atılımda cesarette hevesli olmak
geri dönmeyen sevgi verişlerine cevap almıyor olmak
hep verdim..hep veriyorum da ne oluyor ki demek
ben hazırım..sen nerdesin?
ben yoruldum..sense el atmaya niyetli değilsin..
yıllardır hep aynı..hep aynı.
İNSAN KALABALIKLAŞTIKÇA YALNIZLIKLARINI ARAMAYA BAŞLAR böylece.

yalnızlık özgürlükmüş içteniçe.
yalnızlık kaçılmaması gereken bir duyguymuş..
yalnızlık insanın kendini dinlendirmesiymiş..
illa da başkası olacakmış diye bişey yokmuş işte..
yalnızlık sığınılacak bir liman..
koşulacak bir maraton..yaşanacak bir zorunlulukmuş meğer..
YALNIZLIK İNSANA LAZIM BAZEN..
insan yalnız olmalı..yalnız kalmalı zaman zaman

sevgilerde tek kalana teselli sevgisini eksilterek yaşamasıdır..
sevgilerde tek kalmaya mahkum edilenin yapacağı:yalnız kalmaktır zaten

yalnızken seversin..birlikte yaşarsın..yalnız kalmaya mecbur olduğunu farkedince de birliktelikler yük..yalnızlıklar hafiflik oluverir biranda.

gecenin bir vakti
karanlık sarmış etrafı..
şehir uykuda..ışıklar aydınlatmada
herkes kendi uykusuna hasret..istekli ve mecbur
yalnızlıklar kol geziyor kıyılarda..sahillerde ve yollarda.

gecenin başka bir vaktinde başka bir mekan:
sevilse de aranmadığını düşünen bir yalnız insan geziyor yollar boyunca
değerinin olmadığını farkederek her adımında..
sorular sadece keyiften
sorular sadece menfaatten
sorular sadece tek taraflı meraklardan .!

gece kapladı gündüzü
yürekler yalnız yine
sözler havada uçuşarak gidiyor belli belirsiliklere..
yalnızlık ne güzelmiş birlikteliklerin çatırdamasından sonra
yalnızlık ne gerekliymiş sevgisi alınmayan fadakarlıklardan sonra

yalnızlık güçmüş..güçlü oluşmuş..insan yapayalnızken anlar.

aslında paylaşılan hayatlar değil..yalnızlıklarmış işte.
isteyen paylaşır..isteyen istediği anda bırakır gidermiş meğerse..

öyle gerekliydi..diyerek ne güzellikler yarım kalmaya mahkum gerçek hayatta..
senin dediğin gibi değil işte mesele diyerek kıvırmalar insanı nasıl da buruklaştırıyor öyle..

benim dediğim gibi osun.
senin dediğin gibi olsun.
bizim dediğimiz gibi olsun.başkasının deidği gibi olsun..olsun..olsun..yeter ki olsun..

bu mudur uyumlu olmak yani..
insanın kendince bir şey başarması yanlış mı şimdi.
sorgulanmak..yargılanmak nasıl da isteniyor..uygulanıyor böyle..

yalnız olsan bir dert..olmasan zaten bir dert.
doğuma yalnız ve tek
ölümde zaten yalnız ve tek
sevgilerde olmasın işte..
aşklarda yaşanmasın işte
özlemlerde olmasın asla
bu yalnızlık denen bela..!

yalnızdır insan..yalnızdır tek başına..gecenin bir karanlığında.!