Birgün Pazarda çiçek satarken,tezgahıma çok şık giyinmiş zarif bir hanımefendi yanaştı ve şöyle bir soru sordu;"Biliyorum sizde de yoktur,ama annem ısrar ediyor,ne yapayım acaba sizde selluka diye bir bitki bulunur mu?"

Hoppala!Afalladım önce.Soruyu sormadan cevabını da kendisi vermişti!

Ama bilmiyordu ki,benim çok özel bir çiçekçi olduğumu!Nerden bilecekti ki,Yüksek sosyeteye mensup hanımefendi.Ama annesi çiçeklerimi sergileme yöntemimden mi olsa gerek anlamıştı,bende birşeyler olduğunu.Bana şaşkın bakışlarıyla sorar gibi duran hanımefendiyi kaale almayan,umursamayan bir tavırla evet ,var dedim.Genç kadın şaşkın şaşkın "pardon,siz benim ne aradığımı tam olarak anladınız mı",dedi.Ben kadına laf yetiştirirken,sellukayı bulmaya çalışıyordum,yüzlerce bitki arasından.Aynı zamanda da,uzun zamandan beri kimse arayıp sormuyor bu sarmaşığı diye hayıflandığım bitkinin alış ve satış fiyatını hatırlamaya çalışıyordum.Galiba bana maliyeti 10 ytl. idi.

Genç kadın annesine seslendi,"varmış anne".O an yaşlı kadını görmeliydiniz,nerdeyse ağlıyacaktı."Görebilir miyim,evladım"dedi.

Sellukayı çoğu gençler bilmezler.İzmir’e ait bir sarmaşık bitkisi.Ama İzmir ve Karşıyaka’da ki yalıların kamelyalarını yeşillendiren çok özel kokulu bir sarmaşıktır.Hatta bir ara basından okuduğum kadarıyla,Kemeraltını Koruma ve Yaşatma Derneği,ücretsiz olarak fasulyeyi andıran tohumlarını İzmir de ücretsiz olarak dağıtmıştı.Selluka İzmir kokusudur.Onda ki,asalet ne Gardenya kokusuna, ne Manolya kokusuna, ne Ful çiçeği kokusuna benzer.Limon çiçeği ile Yasemini andırır kokusu.



Sellukayı gören yaşlı kadın,yavrusunu kaybetmiş ana gibi çiçeğe sarıldı ve kızına dönüp öde parasını işaretini verdi.Fiatını sormadı bile.Tam bir aşkla bağlanmış çiçeğe yaşlı kadın.Aşkın bedeli olmayacağına göre,normaldir.

Kaybolmaya yüz tutmuş değerlerimize sahip çıkalım.Anneannelerimizin kokusunu yaşatalım.

Saygılarımla.