Yazıyorsun yazdıklarını okuyan, gören olmuyor, hal hatır soruyorsun, iyiyim deniyorda, sen nasılsın diye soran olmuyor. Ah astarı yüzünden pahalı olan dünya! Hayat böyle işte; umdugunla değil, buldugunla yetinmeyi öğretiyor zamanla..

Bu yaşıma geldim, bilerek, isteyerek hiç bir canlıya zarar vermedim, kalp kırmadım, Rabbim şahit. Çok kanıma girdiler, günahıma girdiler, canımı yaktılar.."mazlumun ahı devirir şahı" ahımı alan onmadı, bilmem bildiler, bilmem bilmediler.
Tüm direncim kırıldı! Ne olacak şeyler için, ne de olmayacak şeyler için direnmiyorum artık. Şairin de dediği gibi "su akar yolunu bulur" İncinen gururum degil, hassas ruhum. Bu da gecer ya hû, bunu da unuturum...

Söz konusu gönül olunca, acemiyim işte..
Bazı kelimeler tek başlarına anlam ifade etmez, bazı sözler de vardır ki cevabı hak etmez. Yaşayarak öğrenilir ya da yaşatarak öğretilir. Keşke bir kuş olsam semalarında dolaşsam, yağmur olsam bastığın toprağa düşsem.

Gözlerini yum, sözlerini yinele..//
Baştan aşağı, o kadar yalansın ki, sen bile inanmıyorsun söylediklerine..
Samimiyet arıyorsun ama samimi değilsin.
Ben bilirim diyorsun (!) Lakin kendinden bi habersin!
Haddini bilmiyorsun, hududun yok, nefretin, kinin, öfken, merhametinden çok.
Yoksunsun ve yoksul yüreğin, arzularının kölesi olmuş.
Kendine eksilmiş, kendine çoğalmış..dört başı mamur gibi görünen o başın, nefsinin önünde yere eğilmiş.
Arifsen vur saza, alimsen dök söze, ne sana kahır ne bana ceza..

Vurgun yemiş bu sevda



Veresiye defteri gibisin hayat!
Almaları bitmiyor, sıra vermeye geldiği zaman, meteliğe kurşun atıyorlar.


dilruba 21 Mayıs 2015