Bugün Dünya Hemşireler Günü.Ben de bir hemşire olarak bugünle ilgili bir şeyler yazmak istedim.Hemşirelik mesleği karşıdan bakıldığında belki çok güzel görülebilir. Beyaz forma,doktorla birlikte süslenip gezen bir tip belki de.Ama farketmediğiniz şey ,sabahları böyleyken iş çıkışında dağılan halleridir.
Nöbetlerinde bir sandalyede oturduğu görüldüğü anda, hemen tansiyon yada başka bir şey için yerinden kaldırılması gereken biridir çoğunlukla.
Bir doktor sabah servise gelir hastasını görür,uygulanacak tedaviyi yazar talimatlarını verir ve poliklinik yahut ameliyathanesine gider.Hastanın serumu iğnesi temizliği pansumanı her türlü ihtiyacı hemşireden sorulur ve taburcu zamanı hasta doktoruna teşekkür edip hastaneden ayrılır.
Çoğu kişi de şöyle düşünür.. Çağrı butonuna basarım ve o gelmek zorunda...Acil durumlarda gidilen çağrılara hiç bir hemşire tepki göstermez aslında.Ama siz biliyor musunuz günde en az 50 defa çağrılan bir hemşirenin gittiği çağrılardan sadece on tanesi acil durumdur.e sizden başka en az 45-50 hasta daha onun gelmesi için bu bu butona basmanktadır...Genç hemşireler bazen edepsiz, şımarık bir delikanlı hastanın hedefinde gereksiz yere çağrılırlar..Gereksiz her gidiş bacaklarına bir yük daha bindirir.Yada altı pislenen hastasından iğrenen bir hasta yakını, onu temizlemesi için çağırır hemşireyi.. Onun değil iğrenmek yüzünü ekşitmeye bile hakkı yoktur.
O gece nöbetini kimseye verememiş olan başka bir hemşireyse evde hasta çocuğunu bırakıp orada nöbet tutmaktadır,yüzü gülmüyor diye ertesi sabah hastane idaresine şikayet edileceğinden henüz haberi yoktur..
Bazen sarhoş bir hasta yakınına ertesi gün geleceği polikliniği anlatmaya çalışırken darp edilir hemşire.Nöbetten çıktıktan sonra yoğun mesai gününde tedavi ettiremediği anne babasını, eşini, çocuğunu muayene ettirmek zorundadır..dinlenmek mi? Buna vakit bulan çok az sayıdadır...
Demem o ki öyle karşıdan göründüğü kadar kolay bir iş değildir bizimkisi.İnsanlarla uğraşmak zordur derler bankacılar yahut esnaflar..Ben de diyorum ki,hasta insanla uğraşmak iki katı zordur.
Bir bankada sıra beklerken niye bekliyorum diye bağıramazsınız,üstelik üstüne bir de para verip çıkarsınız...Peki şimdi soruyorum size..Niye hastanede bağırma ihtiyacı duyarsınız?BEYAZMELEK