Halden bilmez sanma
Olmayınca bebeğim
Olabilseydim eğer
Bu gün ben de anneydim
Bu dörtlük yıllar önce bir anneler gününde yazdığım kısa bir hal bildirimiydi.
Çok istememe rağmen anne olamamıştım, evlat olarak da annemin uzağında, hasretindeydim.
İçimde hasretin açtığı yaralarla kıvranırken birde etraftan gelen sorularla boğuşuyordum. “Kusur kimde” yani bebek sahibi olamamak bir kusurdu kimilerine göre. Bir kadın veya bir erkek çocuk sahibi olamıyorsa kusurlumu oluyordu?
Annemin şefkatli eli yarama değse sızım bir nebze olsun dinerdi belki. Lakin ben gözlerimi dünyaya gurbetçi bir ailenin çocuğu olarak açmıştım hep birileri olacaktı hayatımda hasretini çektiğim. Hep annemin hasretiyle yaşadım, tabi annemin yüreğinde de evlat özlemi ve evladının dinmeyen evlat beklentisi…. Yaramı sarmak istesem de saramıyordum ve dinmez sızımla kimseye bildirmeden için sıra yanıyordum. Gün geliyordu acıdan kıvranıyordum tepemden tırnağıma bir sızı kaplıyor, burnuma gelen süt kokan bir nefes beni yakıp kavuruyordu. Acıdan uyuşmuş bir halde kucağıma baktığımda yamulmuş ve gözyaşlarımdan ıslanmış koltuk kırlentini görüyordum. Her anneler günü geldiğinde tarifi imkânsız bir hüzünle dolar taşardım, bir de eylülde. Her eylülde okullar açıldığında sokaklarda mavi önlüklü pırıl pırıl çocuklar, benim gözümde boncuk boncuk yaşlar olurdu. Dantel yakalı, saçları kurdeleli kızlarla, cin bakışlı oğlan çocuklarla hayalimde bende okula giderdim. Bir konu açıldığında anne çocuk üstüne fikir beyan edemedim sen nereden bilirsin derler diye, hep bir yanım eksikti, içimde koskoca bir boşluk ne yapsam dolmuyordu. Bütün bunlara rağmen yüreğimde öyle bir umut vardı ki direniyor sararıp düşmeden yeşermeye devam ediyordu.
Ve bir gün bir mucize oldu dilenen onca dilekten biri kabul oldu ki bende anne oldum.
Şimdi bu mucizeyi yaşıyorum ve nihayet annem gurbeti bırakıp yurda dönüyor kim bilir kaybolan zamana inat önümüzde yaşayacak güzel günler vardır. Şimdi bir yerine bin severek kapatmak için uğraşıyorum yılların hasretini……
Tüm annelere ve anne olamamış, ama yüreği doğuştan anne olanlara kucak dolusu selamlar…..

Ayşe Okur