ANALARIMIZ
Biz “aba” derdik anamıza. Ne zamana kadar sürdü bu? Taa ortaokula başlayıncaya dek. O demden sonra “ana, anne” demeye başladık. İlk sıralar tuhaf geldi. Ama sonra sonra alıştık. Oğulcuk ağzında “aba” ana demekti. Şimdi kullanımdan düştü bu sözcük. “Aba”nın aslı da “Apa”dan geliyor.
Dostlar! “Ana”nın çocuk dilindeki karşılığı “anne”. Büyüklerimiz de anneyi kullanıyor. Biraz daha kibar sanki. Kelamın kibarı. Öyle mi acep? Ananın sıcaklığı annede var mı?
Bu gün Anneler Günü. Analar Günü. Bütün anaların,annelerin bu çok özel gününü kutluyorum. Bozkır’ın Tezenesi Neşet Ertaş Usta’nın çalıp söylediği “ana” temalı bir deyişi aslına sadık kalarak alıntıladım. İlgilerinize sunuyorum efendim:
.
Hakk’ın var ettiği cansız ruhum ben
Hakk’ın emriyinen girdim bir cana
O an hissettirdi canı cananı
Şu beni rahminden yoğuran ana

İrahminden ben anama uyarak
Onun duyduğunu ben de duyarak
Birer birer günlerimi sayarak
Getirdi dünyaya doğuran anam

Bir ruh iken girdim bir can içine
Garıştım o anda her can içine
İnciddim bir canı dedi suçu ne
O anda şu bana bağıran ana

Aslı toprak bütün canlar hak dedi
Canlar aynı candır ruhlar çok dedi
Suçlu ruhtur canın suçu yok dedi
Şu beni yanına çağıran ana

O zaman gendimi bildirdi bana
Ben nasıl gıyarım hak olan cana
Gayrı memesini vermedi bana
Şu beni südünde doyuran ana

Gendini bildiysen işte yol dedi
Git Garip’im can yoldaşın bul dedi
Gendini bilene malum hal dedi
Bunları hep bana duyuran ana...