YALNIZKEN YALNIZ KALMAK
Sabırla bekleriz çok sevdiğimiz şeyleri. Sevmek böyle bir şeydir. Sevmek olmasa ne sabır olurdu ne saygı.
Kişiler hep yalnızdır. Kimimiz biliriz bu cümleyi ama kimse sevmezdi yalnızlık kelimesini. Bir kişi anlatarak devam edelim. Toplumdan uzak bir yerde yaşayan insandır o. Biraz farklı biri diyelim ve hep kendini yalnız hisseden biriydi. Çevresindeki insanlar farklı bakıyordu ona. Hangimiz böyle bir insan tanırız?
Ama hiçbirimizin o kişinin yanında olmak aklımıza gelmez, kişi iyi olsun diyelim, hep yardımsever hatta sakin birisi. Çevresindeki insanlar onun bu iyi niyetinden faydalanmaya çalışıyorlardı. Kişi bunun farkında ama o bundan mutlu oluyordu. Onu kullanan kişiler kim oluyor da onun arkasından konuşuyor hem de art niyetli!
O kişi yalnız ve karamsar biri. O sürgün edilmiş gibiydi bu duruma. Zamanında bizde yalnız kalmışızdır, kötü hissetmişizdir. Ama o kişi hep yalnız kimse ona umut vermemeli direk yanında olmalı onunla çok şeyi fazla düşünmeden sohbetleri dahi fazla düşünmeden yapmalıyız. O bunu severdir.
Ben burada gerçek birinden bahsediyorum, içimizden biri de böyle olabilirdi, hiç merak ettiniz mi öyle biri ne düşünüyordur diye?
Ben biraz bahsedim size: o kişi kimseyle konuşmadığı zaman karamsar, kötü, çirkin, kelimeler içinde düşünme şekli vardı hep hayal ederek hedef koyardı. Ağır başlı biri olduğunu kendide bilirdi.
Hep tek başına dolaşırdı çünkü yanındaki insanların ne niyetle geldiğini ne düşündüklerini az çok tahmin eder ve öylede olurdu. Yalnızlığı seven biriydi sevilmediğini bildikçe. Çok sıkıntısı vardı kimsenin bunu anlamayacağı kadar. Tek bir yardımcısı vardı o da kendinde saklı. Yalnızlığı satırlara yansıdı içindeki cevheri her mısrasında anlatırdı.
Şimdi tekrar düşünelim, böyle birilerini gördüğünüz zaman küçümsemek aklımıza geldiğinde, nedenleri ile birlikte düşünelim. Hiçbirimiz anlayamazdık. “yalnızken yalnız kalmayı” o kişi için yolun sonu yoktu dünyayı dolaşacak kadar konuşacakları vardı. Yalnız, işte bunları düşünürdü kendinden çok çevresini hoş tutmaya çalışırdı çevresindeki yalnızları yalnızlıktan kurtardı. Ama o hep yalnızken yalnız kalmayı tercih ederdi.