Düşünüyorum da belkide seni uzaktan sevmek en güzeliydi.
Dün bana,
‘Sen beni tanımıyorsun ki’ dedin ya o an tüm yüreğim paramparça oldu.
Heyecanlanmamaya çalışırken, birden tüm sözler boğazıma sıralandı..
eee seni tanımıyorsam ben kimden hoşlandım ?
Söylediğin söze göre anlatayım o zaman:
Öncelikle beynimde yarattığım senden hoşlandım, rüyalarımı süsleyen bir çift göz, kalbimi ısıtan iki çift söz. ( Haa bu arada cevap vermesen de, whatsap’ı senin için takip etmek de güzeldi )
Sana dokunamamak, seni hissedememek, gözlerinle kalbimi en yakından birleştirememek, üşüdüğümde sana sarılamamak, hüznümü, kederimi, sevincimi seninle paylaşamamak, istediğim an arayamamak….ne kadar acıda olsa belkide en iyisiydi böylesi. en iyisiydi….

Sebepsiz yere sevdim seni! Hiçbir şey de beklemedim. Evet, gönlüm ‘ Bende senden hoşlanıyorum’ demeni bekliyordu.. ama aklım, ‘Lan Mesut o kızın hoşlandığı biri var. Kendine gel gözünü seveyim’ diye seslenip seslenip duruyordu…

Ben bu gerçeği bile bile senden hoşlanmaya devam ettim, edeceğimde… İşte bunu kendime hiçbir zaman yakıştıramadım. Senin karşında konuşacağım zaman hep utandım ben! :(

Dün benimle kırıcı konuşmadığın için teşekkür ederim. Hatta bana söylemek istediklerimi söylemem için yardımcı bile oldun. :) Sonucu bilsem de yürek heyecanlanıyor işte.. Kolay mı..

İlk defa bir kızın karşısına geçip senden hoşlanıyorum dedim.. Daha önce hep yazmıştım…
Madem seni tanımadığımı düşünüyorsun, bırak ben seni uzaktan seveyim.

Ne sevgimi, ne yarattığım seni silmeye niyetim yok! Bunu böyle bilesin hanfendi!!!

Yok yere hayalinle dolu kalbimde senin gerçeğine yer yok ona göre ;)

Mesut CAN
Yorumlarınızı Bekliyorum