Aşkın hesap işi değil de nasip işi olduğu söylenmiş ; Herkes nasibi kadar yanarmış.Nasip istediğini beklemek mi? Yoksa istediğini aramak mı? Elbette nasibi aramak lazım.Aramaya rağmen eksik kalan bir yanımız,boğamıza düğümlenen yarım kalan söylemek isteyipte söyleyemediğimiz yaşamak isteyipte yaşayamadığımız bir çok şey vardır.

Aşkın bir lütüf olduğu söylenir.Yanmak,acı çekmek lütuf mudur bilemem sizin takdiriniz.Psikolojik olduğu söylenen bir durumun tüm vücudunuzu sardığını,her yerinizin ağrıdığını bir düşünün.Ne yemek gelir aklınıza ne susuzluk ne de eliniz bir şeye varır.İçinizde anlatması güç tuhaf bir dert,boğanızda bir kör düğüm konuşmayı derdinizi anlatmayı gözünüz kesmez.

İlk başlarda gözünüz hep onu arar. O ve ona dair bir şey ilginizi çeker hem de canınızı yakarak ve bir müddet bundan vazgeçemezsiniz.Zaman akıp giderken insan elbette buna da alışır.Artık daha az ilgilenmeye,daha az görmeye yani ona dair daha az düşünmeye başlarsınız. Bu süreç kişiye göre de değişir.Derken bir sabah kalkmışınız aklınızda bile değil.

Bu durum böyle süre gelip gider.Hayatımızdan birileri çıkarken birileri girmeye devam eder.Siz her gelen yeni kişi için de o meşhur sözü hatırlayıp sevinirsiniz ; ’ Öyle birisi çıkıp gelir ki tüm gidenlere değer .’ İnanmayın dostlar her insan bir zaman kaybı, bir derttir.Sizden bir şeyler alıpta gider.Bir şeyler katanlar oldukça azdır.

Gerçek aşkı bulanlarında olduğuna inanmak istersiniz.Hakkımızda var buna değil mi ama umut biz fakirlerin işi değil mi zaten.Hani şu kitaplarda şiirlerde çok sık bahsedilen gerçek aşkların,temiz sevgilerin,zeytin gözlülerin,hilal kaşlıların,vefakar yiğitlerin olduğu varya onu kastediyorum;Sevgisinin karşılığını bulanların olduğu yani hak ettiği kadar sevdiğin kadar sevildiğin aşkları.Hüsranların olmadığı,bahçemize hazanın vurmadığı,umutların kırılmadığı,karşılıklı hoşgörü ve sevginin olduğu aşklar kulağa ne de hoş geliyor değil mi? Bunları bulanlardan olmanız dileğiyle...

Saygılarımla,esen kalınız.