Aşk bir gün gelir de biter mi?Aşk var mı diye sormuyorum.Çünkü onu yaşıyorum.Bir gün gelir de biter mi diye soruyorum.Aşk bitmelere mi layık?Bu kadar özel bir duygu neden bitsin?İnsanların elinde mi aşkın bitmesi yoksa elinde değil mi?Bazı çabalar mı göstermeli aşkın yaşaması için?Benim bütün derdim işte bu:Aşklar hiç bitmesin.Sevgisiz cinsellikten hep nefret ettim.Sevgisiz cinsellikte tenler yani et,bildiğin et çekiyor birbirini.Oysa sevgiyle gerçekleşen cinsellikte her şey bambaşka.Sevgi ön plana olmalı aşkta.Ve her ilişkide.Beraber kalkıp kahvaltı hazırlamak mutfakta.Bir gül koymak masaya.Unutmamak o gülü her sabah.Yani unutacak kadar telaşlı bir hayat sürmemektir güzel olan.Neden o kadar kaptıralım ki kendimizi hayata?Ölüm yok mu bu dünyada?
Hayatın her anında sevdiğinle birlikte olmayı istemek:Ondan ayrı film seyretmemek,maç izlememek,çay-kahve içmemek.Hem her an birlikte olacaksın hem bıkmayacaksın.Bunun temelinde sevgi var,cinsellik değil.Seveceksin:Huyunu,suyunu,sana olan bakışını,muhabbetini,hobilerini.Ona ait ne varsa hepsini.Ve bir çocuk olmalı bu tabloda.Yaşanılan aşkın meyvesi.Sevgini katacaksın onlar için yaptığın her yemeğe.Ve yorulsan da şikayet etmeyeceksin annelikten,eş olmaktan.Çünkü seviyorsundur.
Aşkı neden bitirirler?Sevgi eksikliğinden.Ya gururunu daha fazla sever ya parayı ya cinselliği ya kariyerini ya da özgürlüğünü.Böyle olunca sevdiğine hizmet ve değer çok kolaylıkla ikinci plana atılır.Ve yukarıda saydıklarımın hepsinden daha güzel ve daha mutluluk verici bir duygu olan sevgi yaşanmaz olur.Bilin diye yazıyorum.Eğer kendinizi mutsuz hissediyorsanız sevmeyi deneyin bir.Çünkü mutsuz insan bir insanı sevmesi gerektiği gibi sevemediği için mutsuzdur.