1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
982
Okunma
Seni görmek, bir aşk romanının ön sözüydü sanki... O attığın ilk bakış kitabın son cümlesiydi belki de, özetiydi hayatın... Belki de yeni geldiğim bi şehre attığım ilk adımdı seni sevmek... Bambaşka bir evren, yepyeni bir hayat belki... Bir okyanusa açılmaktı belki de saçların, alabildiğine sonsuz... Buçsuz... Bucaksız... Alabidiğine kusursuz... Cennetle tanıştım hatta sende... Hani bi gülümsedin ya bana, işte dedim... İşte cennet... Kıymet bilmeyenlere inattı bence güzelliğin...
.
Mevlâna’nın da dediği gibi...
’Bil ki, domuzların önüne inciler serilmez...
Mücevherden sarraflar anlar ancak, başkası bilmez...
Ne fark eder ki kör insan için, elmas da bir, cam da...Sana bakan bir kör ise, sakın kendini camdan sanma...’
/M.Furkan AVCI/