Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele el ele verin çocuklar!

Nedense;
“23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı”nın ben de ayrı bir yeri ve önemi vardır.Bu sene ilk defa sanırım;”Regaib Kandili”de aynı güne denk geldi.Bu da bizim için daha başka önemdir.23 Nisan 2015 Perşembe Günü’ne ayrı bir renk ve güzellik kattı.Bu vesile ile herkesin;
---Bayramını ve kandilini ayrı ayrı kutlarım.
Daha öncede birkaç kez yazdım.Ben Sınıf Öğretmeniyim.Yurt içi ve yurt dışında devletimizin resmi bir çok okulunda görev yaptım.Öğretmenliğim ve idareciliğim zamanlarında Çocuk Bayramı’nı daha bir çoşku ve özellikle kutladım.Hem veliler,hem öğrenciler büyük bir neşe ile bayramlara katıldılar.Hele oyunlar,yarışmalar daha bir coşkulu kutladık.Herkes sevinç içinde sonucu bekler,büyük alkışlarla oyunlar ve yarışmalar sona ererdi.
Bugün 23 Nisan Ulusal ve Egemenlik Çocuk Bayramı’nı Tekirdağ’da bir ilk okulda seyrettim.Bayram aynı bayram.Konuşmalar,Şiirler,Şarkılar,Oyunlar ve Yarışmalar.Bunların şekilleri,müzikleri zamana göre değişse de özü aynı.Şartlar ve imkanlar ne kadar gelişirse gelişsin kutlamalar aynen devam ediyor.
Yurt dışında da bayramlara katıldım.Çok büyük katılımlı ve daha güzel bayramlar yaptık.Milletimizi ve okullarımızı en güzel şekilde temsil ettik.Büyük tebrikler ve alkışlar aldık.Orada gördüklerimi ve yaptıklarımızı zaman zaman dergi ve gazetelerde,sitelerde yazdım.
Artık askeri vesayetleri bırakıp şenliklerle bayramlarımızı kutlamalıyız.Koca bir şehrin çocuğunu ve velisini stadyuma veya kapalı spor salonlarına doldurarak hazır ol vaziyetinde bayram yapılmaz.Yapılmamalıdır…Ne kadar vahim ve ne kadar acıklı bir durum.O çileleri,o sıkıntıları öğretmen,öğrenci,veliler olarak çok yaşadık.Çokta sıkıntılar çektik.Oyun çocuğu uzun süre ayakta ve olduğu yerde durmaz.Havalar her zaman güllük,gülistanlık değildir.Kar yağar,fırtına eser,yağmur boşanır,sen bekleyeceksin.Çocuklar bekleyecek.Kimsenin ihtiyacı çıkmayacak.Öğretmene hastalık yasak.Çocuklara hazır ol komutuyla emredecek ve bekleyecek.Proğram protokole ve velilere sunulacak.Ama nafile.Önde proğram yapılırken sırada bekleyen öğretmen ve öğrencilerin hiçbir şeyden haberi yok.En son komut,geçit töreni olur.O zaman öğrenci sorar;
---Bayram bitti mi öğretmenim?..
Gel sen öğretmen olda, öğrencine cevap ver;
---???...Çok hazin bir cevap!Tık yok.Çünkü;verilecek cevap yok.
Oysa bütün bayramlar, diğer gelişmiş ülkelerin yaptığı gibi şenlik içinde kutlansa, ve bu gün gördüğüm gibi her okul kendi bünyesinde öğretmen,öğrenci,velilerle kutlasa daha güzel olmaz mı?Üstelik hazır olda beklemeye hiç gerek yok.Proğram dahilinde sırası gelen sahneye veya meydana çıkar,proğramını sunar,geriye çekilir.Güle oynaya bayram kutlanır.Daha güzel olur ama gel de sen darbe vesayetçilerine,ülkeyi kendi malı sanan idarecilere söz anlat.Çünkü,onların işine gelmez.O koca şehrin insanlarının önünde,müdürleri,öğretmenleri,öğrencileri nasıl azarlayacaklar!Kendi kaprislerini nasıl dışarı kusacaklar!Nasıl kendi kendilerini tatmin edecekler?
Yazık doğrusu…Çok yazık.
Türkiye inşallah bu tiplerden yavaş yavaş kurtulacak.Kurtulmalıdır da…Zaman geldi de geçiyor bile.
---Bayramlar da gelir geçer.Önemli olan bayramlarımızı bayramlar gibi kutlamaktır.Böyle olmalı,böyle de olması da şarttır.
Sözümüzü bitirirken yine 23 Nisan Şarkımızla bitirelim;
Bir dünya bırakın biz çocuklara
Üstüne yazalım Sevgili Dünya
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele el ele verin çocuklar!

Kemal DOĞANAY