Sevgim hayallerim niye gitti ki.
Şartlar neden böylesine keskin ki.
Çocukken istemsizce elimden kayan hayatım halen darmadağın.
Bazen öyle yürekten ağlıyorum ki yaşadığıma inanamıyorum.
Neden hayat,
Seninle nasıl başa çıkacağımı söyle.
Seni nasıl kabullenebileceğimi emret...

Damarıma öylesine bastınki akan kanım hüzünle ağlar oldu.
Uyku yerini uykusuzluğa bıraktı.
Gözyaşları senelere dağıldı.

Sen ki nefesimsin,
Saatlerim sensin,
İlk yaşadığım heyecansın,
Gözümün ilk yağmurusun...
Umudumu hasretimi dostumu bülbülümü neden aldın ki

Sevmek kavruldu
Güzellikleri sunuş biçimin zihinsiz kaldı.
Yalnızlık nefessiz,
Kalabalıklar çığlığımda saklı kaldı

Gökyüzü bana yoldaş.
Yüreğim suskun
Sayha isyanda
Ölmek en yakınımda

Ölüm uykusunda yaşıyorumda;Yaşanmazlıklar birikiminde yaratılış amacı uyanık sadece...