Dua istemektir; her ne olursa istemek, seni yaratana acziyetini sunmaktır, yalvarmaktır dua, vazgeçmeden istemektir, istediğini almadan başını kaldırmamaktır... Fakat, duanın sonucunda ki yakınmalarımızın tümü, neyi istediğimizi bilip bilmememizdir...
Yani sorun bizdedir, acaba bu-mu şu-mu diye, tereddüt dualarının sonucunu Allah’a fatura etmek en büyük haksızlığımızdır.
Neyi istediğimizi bilmiyoruz , verilene de rıza göstermiyoruz…
Dua ederken, neyin bizim için iyi olup olmadığını bilmediğimizden dolayı sadece istiyoruz, belki bize merhamet edilip uygun görülmüyor da, o şeyi birebir vermiyor, vermemesi de merhametindendir…
Farzet ki aldın, yakınma yine de bitmiyor...
Aslında duamızı edip, tevekküle sığındığımızda ne gelirse gelsin, bizim için en güzel olduğunu görebiliriz..
Biz istesekte istemesekte lazım olan şeyler, zaten bize veriliyor...
Ama bunlar sanki verilmek zorundaymış, hissinde olduğumuz için fark edemiyoruz…
Dua’mız var zahiren dile getirdiğimiz...
Birde bizim bile farkında olamadığımız bilinç altı dualarımız var...
Duam kabul olmuyor! Diyoruz…
...olmuyor mu acaba... ya da biz onu gerçekten de istiyor muyuz?
Önce bunu sorgulamak lazımdır aslında.
Tasavvurun ötesini bilen Rab, bizi bizden daha iyi tanıdığı için, bizim neyi gerçekten istediğimizi ve bize neyin en uygun olduğunu o biliyor...
Bu şımarık bir çocuğun, tehlikeli şeyleri fütursuzca istemesi gibi...
Dua bile etmeden, başımıza gelmiş bir nimeti veya bir sıkıntıyı yaşıyoruz, buna da bir da anlam veremiyoruz, fakat zaman bize o şeyin bizim için en iyi şey olduğunu gösteriyor ve utana sıkıla diyoruz ki, iyi ki bizi dinlememişsin Ya Rabbi...
İşte o bizim bilinçaltı dualarımız olmuş oluyor…
Allah bir kez daha merhametini göstermiştir bize...
Duanın kabulünden önce ise, ya belirgin bir sıkıntı yaşarız yada sebepsiz içsel bir darlık... Farkında olamadığımız ise, işte o; kabul olmuş bir duanın habercisidir, bize ulaşan…
Bazen sessiz dualar daha çabuk ulaşır Rab’bine...
Bir şey yapman gerekmez, temiz bir niyetle yüreğinden geçer gider, tevekkül edersin, mütebessim bir tavırla susarsın...
Sadece sakin, güvenerek tüm kalbinle inanırsın, ne gelirse başının üzerine koyarsın...
İçinden çıkılmaz bir olay ile mi karşılaştık, o duruma göre özel bir dua aramamıza da gerek yoktur...
Sadece içimizden geldiği gibi çok samimi ve içten oluruz, aradığımız dua işte o dua’dır.
Duamız da samimi oluruz, gönülden bir köprü kurarız yaradanla …
*
DUA
Dua Allah’a tüm kalbinle inanmaktır,
Dua içtenlikle, bütün dürüstlüğünle gönlünü açmaktır,
Dualarda bencil olmamak, iki katını da kardeşinle paylaşmaktır,
Dua da huzur bulmaktır, emin ellere kendini bırakmaktır,
Dua sabırla beklemek, usanç göstermemektir,
Dua dünyaları versende, alamayacağın şeylerin sana gelmesidir,
Dua acziyetimi biliyorum ben kulum, sen Allah’sın demektir,
Dua bittim Ya Rabbi dediğinde, yettim kulum diyen Rabbin bilincinde olmaktır,
Dua ellerimden gelen imkânların tümü tükendi demektir,
Dua’nın kendisi başlı başına kabul olunmuş bir duadır,
Dua sıkıştığın anda değil, huzur anında da huzura varmaktır…
Bir şekilde, her hâl ile dostla buluşmaktır...

Zehra Asuman- Denemeler

26-Nisan-2012