Gittin...
Kafama bir kurşun sıkar gibi gittin. Son bir söz söylemeden içimdeki sessiz çığlıkları duymadan ; ki o çığlıklar yüzüne hiçbir zaman söyleyemediğim ve hiç bir zaman söyleyemeyeceğim sana dair en güzel haykırışlar olacaktı... Sen çektin gittin!
Durdum düşündüm sonra, çok sonra. Üzerimdeki sersemliği attıktan, kafamdaki paranoyak sesleri öldürdükten sonra..
Neydi seni bana bu kadar düşman eden, neydi seni bize ölesiye küstüren. Kahrolası dünyada bir bana mı geçti nazın? Bir ben mi kanattım kalbini ve bir bana mı kapattın hayatının kapılarını?
Yanlış olduğunu bile bile sevmiştim oysa, kendime bile itiraf edene kadar inkarla geçen günlerim çoktu benim. İlk bakış, elinin elime değdiği ilk an, ilk simidimiz, ilk çayımız, ilk öpüşmemiz; hayır ilk ve son öpüşmemiz. İlk ayrılığımız ilk sonumuz.. "Ah yapma hiç bir arada olmadınız ki sonunuz olsun. "
Geç kalmıştık, yamalıydık, yaralıydık eğretiydi bizim sevgimiz hep bir eksik hep bir gedik. Hayatlarımızda başkaları varken bile kopmadık, kopamadık ama aklımızdaki kalbimizdeki o his belki hastalık, belki bir bağımlılık, belki bir alışkanlık ama hepsinden önce biz seninle en büyük günahtık; yasaktık...
Şimdilerde ise iki yabancıyız seninle hiç birşey olmamış hiç birşey yaşanmamış gibi duran,aynı havayı soluyan, aynı yerlere giden, aynı müzikleri dinleyen ve belkide aynı kalp acısını çeken iki yabancı.
İnsan görmediğine katlanır da her gün gördüğüne nasıl çevirir kalbini? Ben beceremiyorum ben gözünden gitmedim ki kalbinden gittim dimi?
Çıkmaz şimdi bu acı içten, senin hiç birinden haberin yokken ben kendi acımla kendim boğuşurken...
Gittin,
Gözümün önünden değil kalbimden gittin
Beni hayatından silip gittin
Arkanda nasıl bir enkaz bıraktığını bilmeden gittin
Sen, sen kalbimi de alıp gittin.!

O günden sonra;

( Ve oyun başladı;
Gitmek serbest,bahane serbest,küsmek serbest,acı çekmek serbest,mutsuzluk serbest.
Dokunmak yasak,hissetmek yasak,konuşmak yasak,bakmak yasak, öpmek yasak, sevmek yasak.
Sayi ya yaşamak?
Yaşamak serbest mi? )


05.02.2015