1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
858
Okunma
’Abiii’ diye seslendi ardımdan. ’Ekmeğin yarısını bana bırak’ dedi sonra. Ondan önce çıktım sokağa; okul yolundayım... Ekmeğin yarısını bölmedim, ona bıraktım. Çünkü ekmeğin yarısı çeyrek olacaktı ve o açlığa dayanamazdı biliyordum. Ve onun karnı doyduğunda ben güle biliyordum!
Erol Yaşadıkça (Almak)
1995