Haddinden çok fazlaca, olması gerekenin çok dışında davrandım. Hayat konusunda sanırım "en tecrübesiz" cümlelerimle anlatmak istiyorum, kendi ellerimle dışına sürüklediğim hayatımda, biri vardı, artık olamayan.Aslında ne kadar çok severmişim, bir kadın vardı, o kadar var ki yokluğundan derin derin ızdıraplar çekmekteyim... Hiç bir zaman aralığı, adam akıllı sevdiğimi söyleyemediğim bir kadın. O bana hep "seni benden fazla kimse sevemez" derdi. Kendi olağan üstü egolarım olmasaymış, en azından bir kaç zaman önce farkına varabilirmişim bu cümlenin. Beni sadece ben olduğum ve sinirime, pasına heşeyime rağmen, inanın herşeye rağmen beni seven kadın. Senin için bir çok kereler şiirler yazdım, o kadar zaman hayatımdaydın, o kadar benimdin, o kadar emindim ki hiç gitmeyeceğine... Yanılmak insanlara mahsus... Bu yazdığım "herneyse"nin sonuna herhangi bir temenni yazmayacağım. Sadece, sahiden bir zamanlar bana kullandığın cümlelerin bu kadar gerçek olabileceği kanaatine varabileceğimi düşünmemiştim. Bunu söylemek istedim... Yazdıklarımı okursan ki oku lütfen artık buna Allah’ım gibi aşikarım, sen o güzel kadın "beni hiç kimse sevmedi senin kadar". Bil istedim....