Aylardan Eylül,mevsimlerden sonbahar...
Yeşil tonları sarıya bırakıyor yerini,hafif uğultulu esen rüzgar eşlik ediyor yaprakların dansına...
Hafif bir yorgunluk hissi uyanıyor üzerimizde,yazın telaşından geriye kalan.. Yavaş yavaş tenimize çarpıyor ilk soğuklar. Ekim’e doğru ilerliyor günler.çatımıza düşen ilk yağmur tanesiyle irkiliyoruz bir an.Pencereye çeviriyoruz bakışlarımızı,yağmurun yağışını görünce bir tebessüm sarıyor yüzümüzü. Bereket yağıyor diyoruz kendimizce. Gece devam eden yağmurla ,bir gök gürültüsü sarıyor etrafı. Kimilerimiz korkup daha bir sıkı sarılıyor yorganına , kimilerimiz koşuyor anne babasının yanına,kimilerimiz alıyor eline sıcak kahvesini takıyor kulaklığını ,seyre dalıyor gökyüzünü...Gittikçe artıyor soğuklar... Ceketlerimizle,kabanlarımızla sarılıp düşüyoruz yollara,bastığımız solmuş yapraklar renk katıyor derin sessizliğe.sonbaharın son günleri gelip çatıyor. kimilerimiz kar geliyor diye seviniyor.kimilerimiz sonbahar terk ediyor buraları diye üzülüyor. Sonbahara elveda derken ,yaza merhaba diyoruz sessizce...