Hayat kurallar manzumesidir.

Kişi aynı; fakat sıfatları duruma göre ayrıdır.

İnsan; şu anın içinde var etmelidir kendini.
Hayat ; mesafesi belirsiz engelli bir maraton koşusudur.

Günlere sevdalı olmak. Ve gelen her günde bulunmak. İşte yaşamak .

Geri gelmez yaşanmış onca günler. O halde; yaşanacaklar gelsin hele birer birer.

Sevdalara yüksek dozda arzuların ilavesi duru sevgilerin azalmasına neden olur.

İnsan tabiatında var olan özgürlük özelliği ve hakkı; başkalarının üzerinde kurmak istenilen hegemonyayı ret eder.

Tenine dokunan hülyalar; nefsini esir alırlar.

Kaygılar yokluğun tuzaklarına, cazibeler ise geçici gönül saltanatlarına, hüzünler korkulara çeker insanı.

Ne hikmetse tüm renkler kirlenmekte bir bir.

Yaşınız ne olursa olsun; aklınız her şeyi anlamaya yetersizdir.

Her insanın zulasında ; yeri ve zamanı geldiğinde halay çekeceği, davul zurna çalacağı bir birikintisi vardır.

Yaşadığınız her şeyin adı sonunda kaderdir.

Sen; gönlümün sütunlarında her daim ağırlamaktan onur duyduğumsun.


Serbest atışın en çok uygulandığı sahadır politika. Ondan dolayı sevilir. Öyle ya kale boştur. Vur gitsin !.. Gol attığınızı sanırsınız ama; aslında ofsayt tasınızdır

Bir parti, kişi veya kendine ait olmayan ülkünün fanatiği olup; bu uğurda kefen giymeyi göze alabilenler ileride uğraştıkları şeylerin boş olduğunu anlayınca hüsrana uğrarlar.

Sosyal medyada ki paylaşımlarda en çok beğeni ve yorumlar politik konularda revançtadır. Bu kadar politize olmak; asıl sorunları göz ardı etmektir.


Şu facebook ve benzerleri sayesinde toplum gittikçe şeffaflaşıyor. Kim nerede, ne yer ne içer, nerede oturur, gezer, kiminle beraberdir 24 saat veriler ortalıkta. Ne güzel ya !

" Hey Çocuk ! " la başlar bazı anlatışlar... " Koş çocuk, yürü yalın ayak,yılma, cesur ol, bu günlerde geçer" gibi. Sonra " Hey Moruk! " derler ve susarlar .