Oysa bütün insanlar karanlığa soyunup çırılçıplak uyuyordu. Bense gözlerimi tavana dikmiş seni düşünüyordum. Yüzümün çizgilerine dokunduğun ellerini merak ediyordum. Şimdi kaç kadının saçlarında parmak izlerin vardı?
Sonra sağımda duran insanları aklıma getirip kafamı dağıtmaya çalışıyordum. Ojesini taşırmadan sürmeye çalışan kadınlar, jilet gibi giyinen adamlar. Kokteyller de, Corvus Cruturk markalı şarabın tadını damağında yaşayan insanlar. Boy aynalarında mini eteğinin altında ki siyah delikli çoraplarına bakan kadınların, öpülmeye alışkın olduğu dudaklarında ki ruju düşünüyorum. Giydiği jartiyeriyle kalçalarını belli etmeye çalışan kadınları…
Kül tablasında duran izmaritlerin sayısı git gide artıyordu. Tırnaklarımın sararmış yanlarına bastırıyordum defalarca. Sonra hiç görmediğim rüyaları düşünüp hayra yormaya çalışıyordum. Yüreğimin beyazlarını okşayıp teselli veriyorum kendime. Sigaramın son paketini açıp dudaklarımda gezdiriyorum izmaritleri.
Geceydi…
Gökyüzü ıslak ve etraf hafiften nem kokuyordu. Aklıma gelip beni darmadağın edişlerini düşünüyordum. Ayaklarımı duvara yaslayıp, göğsümde biriken kırıntıları topluyordum. Sonra… Sevişme zamanımızın geçtiğini fark ettim. Yalnızdım. Beyaz kurumuş çarşafların kaygan yerlerine dokunduruyordum avuçlarımı. İstemsiz şarkılar söyleyip, kudurtuyordum duvarları. Sesim cinayet geçiriyordu sanki. Çığlık çığlığa geberiyordum. Yanında olup, seni izlemek vardı şimdi. Her gece öpüşmek vardı diri diri… Öte yandan sensizlik vardı odada. Gökyüzü kararmıştı. Ben hayalini izliyordum masamın arka tarafından. Elmacık kemiklerinde ne güzel dururdu gamzelerin sen güldüğün de. Nasılda aşkaşk bakardın, nasılda terlerdi parmak uçların, vücudumda gezindiği zaman. Şimdi seninle sevişmek vardı. Yapraklar yeşerirken penceremde ve taze taze kokarken papatyalar.
Geceydi…
Toz taneleri havaya karışırken, yatağımın altında ki fareler beynimi kemiriyordu. Sonra odamın gölgesine yansıyan hayalin terk etti beni. Dokunamıyordum sana, nefes alışlarım ritmini değiştiriyordu. Korkuyordum, boşluktaydım. Ellerim terliyor, dişlerim birbirine vuruyordu. Masamda duran saatin alarmı tam gittiğin anda çalmaya başladı. Saatin tik tak sesleri beni deli ediyordu. Dudaklarımda ki kan kokusu git gide fazlalaşmıştı. Ağzımda duran tükürükleri savurmaya başladım etrafa.
Gece üç buçuk atıyordu. Dudaklarım birbirine çarparken, boğazımda ki ipin çekilmesini bekliyordum. Artık öle bilir miyim?
~
Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiir, zor olduğu kadar, dinleyenin ruhunu başka bir âleme götürecek kadar kuvvetli bir sanat dalıdır. Gerçek şâirlerin arzuladığı tek şey, çok şiir yazmak değil, hafızalarda yer edebilecek birkaç şiir yazabilmektir... Yahya Kemal Beyatlı
ŞİİR NEDİR?
Elimde değil ki gece ve gündüz İçimde dinmeyen, sızıdır şiir.
Tatlı hâriç, her tatlıya tat veren Ekmekle/aşımın, tuzudur şiir.
Bir kez tatmayı gör, unutulmayan Geride ki kalan, izidir şiir.
Kalplere taht kuran ve de sevilen Gönül sarayının, kızıdır şiir.
Öyle çekici ki, bakamadığım En güzel dilberin, yüzüdür şiir.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz
