-pek şüphecisin
-neden bu kadar şüpheleniyorsun ki
-şüpheye gerek yok
-şüphelendim
-hiç de şüphelenme
-bu kadar şüpheyle bir yere varamazsın

Şüphelenmek (şüphecilik), şüphe duymak bu kadar olumsuz bir süreç midir insanlar için ?
Çoğumuz böyle sanırız ama, pek de böyle olmadığını psikologlar, pedagoklar bilimsel verilerle dayandırarak, şüphenin insanlar için gerekliliğini söylüyorlar oysa.

“Şüphe-şüphecilik insanı araştırmaya, alternatifli düşünmeye, farklı bilgiler elde etmeye ve insanı gerçeklere götürmede önemli bir meziyettir.

Söyleneni, önerileni yargılamadan, sorgulamadan, akıl süzgecinden geçirmeden, doğruluğundan şüphelenmeden, sebep-sonuç arasında ilişki kurmadan, kıyaslamadan olduğu gibi koşulsuz-kuralsız kabullenmek, insanı çoğu zaman yanlışa götürdüğü, durağanlaştırdığı, düşünme melekelerini körelttiği ve dolayısıyla da yeni ve farklı düşünceler üretemediği için dayatılanları kabulden başka bir seçeneği olmadığı bir gerçektir ki, tehlikeli olanı da budur.

Bu tip bireylerin oluşturduğu toplumlar soysa, kültürel, etik ve bilimsel alanlarda yer alamadıkları için 2. ya da 3. dünya ülkesi olarak nal topluyorlar gelişmiş, müreffeh, mutlu ve çağıl ülkelerin çok gerilerinde.

Gel de şüphelenme sen bu durumlardan !


*muzaffer yıldırım