Şimdi hemen bir dur. Bir dakika gözlerini kapat , Sende duyuyormusun , hissediyormusun. Arabaların korna sesini, rüzgarda ağaçların hışırtısını, rüzgarın uğultusunu, hadi durma hisset Sende bian olsun herşeyden uzak birdakika geçirmedinmi . Yüzünü güldüren bir bir dakika yaşamadınmı . Bir an olsun düşünmedinmi bu hayatta neden yaşıyorum diye , hayallerin, sevdiklerin, anıların gözünün önûnden haytın bir kısa filmmiş gibi geçmedimi . İstanbul’ u dinlemek İstanbul’ a kulak vermek . Derin bir nefes alıp rahatlamadınmı . Rüzgarın sesi adeta şarkı gibi gelmedimi kulağına beynin dinlenmedimi bu hayattan , yorulmamışmı bu dünyadan. Başka hiçbirşeyi duymamak kendini dinlemek, kendinle münakaşa etmek buna hergün bir dakikanı ayırsana. Hayata birde bu gözle bakmaya . Adeta hayata yeniden başlamaya ,Müzik ruhun gıdasıdır derler ya , istanbulun seside işliyor ruhumu galiba . Herşeyden uzak bir dakikaya . Birde hayata bu pencereden bakmaya ,camda sallanmamaya. Istanbulu kalbinde hisseetmeye . Gözlerini kapatıp bir hayal etsene . Sonsuza bir pencere daha açmaya ne dersin. Hayal gücünü denesene istanbulu dinlemeye.