Eski kız arkadaşımı düşünüyordum gerçi ayrılığın üzerinde epey zaman geçmişti
ama insan yinede aklından bir türlü kolayca çıkarıp atamıyordu aklın hoyratça
haykırışlarını duygular frenliyor boşver unut gitsin çağrıları boşlukta yankılanıp
gerçek hayatta karşılık bulmuyordu,aşk hem çok güzeldi hem de bir o kadar yürek
yakıcıydı kimi zaman ağlatıyordu çoğu zaman güldürüyordu ne onsuz oluyordu ne de
tek başına herşeye yeten bir gücü vardı,senin elinde olmayan bir iradenin kontrolü
altında yaşıyordun ve ona karşı koyacak direnci kendinde bulamıyordun sonrasında
içine düştüğün acizliğe sende gülüyordun niye böyle oluyor sorularını kendine
sorduğunda cevabını bir türlü bulamıyordun,yeni bir ilişkiye başlamak bana zor
geliyordu zaten bir şeye başlamak başlı başına stres yaratan bir durumdu mevcut
düzene alışmak ve sonrasında o rotanın dışına çıkıp yeni denizlere yelken açmak
benimle bütünleşen durumlar olmaktan oldukça uzak sayılırdı,yeteri kadar cesaretli
olmadığıma inanıyordum uzatılan dalı tutmaya alışmıştım ama dala uzanmak sözkonusu
olduğunda tereddüt edip duruyordum,yeni kavramında her zaman bir soğukluk buluyordum
sanırım bu insanın tabiatında vardı yeni insanlar,yeni bir aşk,yeni bir iş yeniye
dair her ne varsa burun kıvırıp duruyordum eskinin tozu ve pası arasında yaşamayı
yeninin cilalı,gösterişli ve şatafatlı dünyasından daha sıcak ve kucaklayıcı buluyordum
hal böyle oluncada geçmişin hatıraları gözümde canlanıp duruyor oranın kapsadığı alanın
dışına bir türlü çıkmayı başaramıyordum,gelecekte hep yeni şeylerin beni beklediğini
biliyordum bu da tüylerimi diken diken edip duruyordu,geçmiş ise bana daha sıcak geliyordu
en azında garantiydi sislerden arınmıştı,geçmişte yaşadığım mutlu anlara bir zaman makinesinin
beni ışınlamasıydı belkide arzu ettiğim,ama bu mümkün değildi en azından şimdilik olamazdı
kimbilir belkide beğenmediğim gelecek ileride bu iyiliği benden esirgemezdi.