Yırtılır gökyüzü avuc dolusu gürültü saçar etrafa gölgeler kacısır ıslak bedelerden uzaklara ısıklar soner her evde gittikçe karanlıklasır sokaklar her hayat tek bir gercege kapar gözlerini kımlerinin yarına kalan işleri olur kimilerin için olmaz o yarın ....
Kimilerin yalnızlıgında bogulur kımleri nefretlerini törpüler kimileri için umut dolu bir yarın kimileri için ise sadece gelecek başka bir gun..
Güneşin dogmasını bekler her beden karanlıgın olmadıgı bir dunyaya uyanmak için ... hep bir belki vardır aklın ucra köşesinde Belki o gün bugün....
Bilinmezliğe acılır bu kapı... Arkasını bugün önü yarın olan... Kendi kadar değersiz ama kendisi kadar benzersiz bir zaman yarışnda .Kendine yeni sıfırlar katar arkasında o sıfırlara mana veren yaratıklarla süzülür Kendi sonundan korkmadan....