Bugün yazıma ’Montainge’nin bir sözüyle başlamak istedim.’Düşünmenin hiçbir şey pahasına feda edilmeyecek berraklığını,
yüreğimin insancıllığını nasıl koruabilirim?Bedenimi;sağlığımı,düşüncelerimi ve duygularımı,başkalarının çılgınlığı ve yalanı uğruna kurban
edilmekten nasıl kurtarabilirim?’Diyen Montaigne’yi düşününce zorlukları karşısında yılmamayı
bir kez daha güçle duyumsayabiliyorum..
Düşüncelerdeki kararlılığı ve gücü ilke edinilmiş bir yaşam içindeyseniz;hiçbir gücün düşüncelerinizin filizlenmesine engel olamadığına ,yüreğin derinliklerindeki bir pınarın
hiç durmaksızın aktığını;yaşanılan an’a can vererek yoluna devam ettiğine şahit olmanın gücüyle,kendisinin ve yaşadığı dünyanın sorumluluğu içinde davranmaya özenli bir yaşamı
seçmiş olur;evrensel normları,evrensel ahlak anlayışını aklınızın süzgecinden geçirme yürekliliğine de erişmiş olduğunuz bilinciyle düşünce sistemindeki aksaklıkları bilmek ve görmek
arasındaki ince çizgiyle değerlendirebilir;düşünmenin berraklığına hayra kalarak,yüreğinizdeki insancıllığa sahip çıkma gücüne erişilir..