Birazdan cigarasını yakıp ahıra girecekti.Günün bu saatlerinde hep aynı şeyi düşünmeden yapmak gerekirdi onun için.Öyle yapacaktı ,öyle yapmıştı öyle yapması gerekiyordu. Düşünmedi bunları.Zaten kim düşünürdü ki.Lanet olası boş ve bulanık bir gün daha diğer günlere benzemek adına yaşanıyordu dünyada.Umutsuzca cigarasına baktı ,yetmezdi.Sabah televizyonda konuşan bıyıklı siyasi geldi birden aklına. Ne kurnaz adamdı ama.Acaba oraya nasıl çıkmışti ?Acaba bu fakirliğin ve bayağılığın sebebi o ve onun gibi adamlar miydi? Suratı huzursuzca gerildi bunları düşününce.Akşama çok vakit vardı daha . Başka şeyleri düşünmek istedi . Onlara da çok vakit vardı. Bırakıp gitse otobüsün gelmesine çok vakit olurdu mesela. Çocukluğundan beri kendini öldürmeyi düşünmüştü sonra buna da çok vakit var demişti kendi kendine . Ne yakındı insanoğluna ? Yeri gelince o bıyıklı adam bile çaresiz kalırdı işte .Gerçekten orada hayatının bir kısmını hic bir şey yapamamak için harcaması gerekiyordu anlamıştı bunu .Hazırdı . Beklemek ,bu söylenmişse umutlu bir budala gibi olurdu hemen . .Bir buzağının derinden gelen sesiyle irkilmesine yakın ahıra doğru yöneldi. Yürürken ağzı çok hafif aralandı ama vazgeçti bu sefer o saçma türküyü söylemekten.