Bir b-akmışsın;

Bilmediğin bir sayfada bulduğun o antik harfler seni alıp götürüyor uzaklara…
Deniz mi geçiyor yüreğinden bilmem kaç boran/fırtına sonra ..yoksa kumlarında med-cezirlerinle ıslanan plajlar mı? tenimi ıslatan bir zerreyi alıp avuç içlerime dokunuyorum..hayır uyku girmiyor düşlerimden içeri ki kulaklarımda o bilindik sesler. Emir kipleri ile idare ediyor ruhumu...kalkıp yürüsem yarı açık pencereye doğru; mavi bir perde aralığından sana mı b-akıyorum/duvarlara mı düşüyor dudaklarının gölgesi…

Bir b-akmışsın;

Titriyor tabanlarının altındaki toprak/çıplak..ve yarılıyor deniz ki günler telaşlı..takvimler ve kuşlar.. bugün Perşembe/bugün arka terasa hiç konmadılar..mümkün değil ekmekle kandırmak..ne mümkün düş bozumları yaşarken kanat/kanat onları kandırmak..kediler mi? onlar hep başlarına buyruk/parktaki yuvaları hep sapasağlam..sanki onlar için ayrılmış içinin bilmedik coğrafyaları ki konuşur ve gülerim/dertleşir ve susarım..yıllar geçiyor iki gözüm/can özüm yıllar..tam ense kökümü teğet geçerken parmak uçlarım.. yüreğimde büyütüp durduğum ormanlarım yanar…

Bir b-akmışsın;

Hepsi kül..tel tel savrulurken rüzgarın saçlarında..üşür düşlerinde taşıdığın dünyası kaplumbağaların..parmak uçların donar önce/sonra kaçıp kurtulur bana yazmadığın sözlerin dil uçlarından yüreğine/derinlerine doğru ve sen ki sevgili bütün son-larını serip önüne tek tek toplarsın beni yüreğinden ki sensiz yaşadığım her gün, adını koyamadığın haller getirir kapı eşiğine..soluğun çarpar kapıların çeliğine..açılmaz kilitleri gecenin ve kanar içimde bir yar-a avlusunda ışık vurmayan bir zamAnın…



(...)