Hayvanlari kendi hayatına göre biçimlendirme ve bunun adina da hayvan sevgisi deme durumları var günümüzde.
Birisi kedinin tırnaklarını söktürmüş evdeki eşyalarına zarar gelmesin diye.

Tasma tak, boynu yara olsun; kisirlastir, soysuz sopsuzlarla çiftleşip cinsi bozulmasın, eş istemesin; ses tellerini aldır havlamasın. Leblebi gibi antik kuntik yiyeceklerle besle, aman uğraşmayasin manco kemikle. Elli kiralik kuma tuvalet yapıyor diye öğün, merhametinden söz et alkış topla.

Parklarda bahçelerde tuvalet yaptır, ama kakasını toplama. Çoluk çoçuk, insanlar bassin üstüne. Kendi kıyafetinle bir onu saçma sapan giydir, sokakta gezdir hava at çok modernim diye. Adını da hayvan sevgisi koy.

Seninki egoistlikten başka bir şey değil. Maymun iştahlı çocuğuna canlı oyuncak mı lazım? Kimseye kuramadigin hegamonyayi ona kurmak reva mı? Her varlık kendi ortamında güzel.

Hayvan haklarına göre (insan hakları gibi bu da olmalı) hayvan kendi ortamında yaşamalı ve bu şartlar iyileştirilmeli. Onlar bu dünyanın güzellikleri.

Zulmün her türlüsüne karşıyım. Tabii onları tabiatina uygun bakanlar da var. Onlar konumuzun dışında.
Ayrıca ben hayvanat bahçesine de karşıyım.

Empati yap bakalım, sen hiç insanat bahçesi gördün mü?