Bir daha yapmayacağına dair yemin etse de sözüne güvenilmez, yalan söylemeyi huy edinmiş insanların durumunu izah etmek için kullanılan bir atasözümüz vardır: "Tavuk götü tövbe tutmaz." diye.

Bilirsiniz tavuklar mahalleyi ayağa kaldırmayı çok severler, kunnacı olan at akşamdan sabaha kocaman bir tay kunnar (doğurur), işini sessiz sadâsız bitirmiştir. Sabah haraya veya ahıra girenler görür ki; muhteşem güzellikte bir tay ayağa kalkmış kendine has rengi ile parıl parıl parlar. Bunun aksine tavuk, bir yumruğun yarısı kadar yumurta yumurtlar ama "gag gag gag" diye koparttığı yaygara ile mahalleyi ayağa kaldırır.

Köyde tavuklar serbest beslenen hayvanlardandır. Kümesin kapısı aralanır aralanmaz "hurra" soluğu komşunun küllüğünde alırlar, Besleyici değeri konusunda ciltler dolusu kitaplar yazılan, tertemiz, sofralarımızın baştacı ilaç niyetine yediğimiz o canım yumurtayı insan oğluna ikram etmek için akşama kadar, yorulmak nedir bilmeksizin "pislik" didikler.

Devekuşu hariç hiçbir kuşta idrar kesesi olmadığı için kuşların haliyle tavukların da dışkıları çok suludur.

Pek çok tavuğun mekanı olan kümes ortamı çok çabuk kirlendiği, pislendiği ve tavuklar arasında mikrobik ortam kitlesel hastalıklara yol açtığı için tavuk, kendisine bir çeki düzen vermek istemiş. İlk iş olarak da akşam kümese girerken kendi kendine söz vererek:

- Tövbeler olsun bir daha komşunun küllüğünde pislik didiklemeyeceğim demiş.

Demiş demesine de tavuk bu, meşrebi "tavuk meşrebi". Ertesi gün sabah erken ev sahibi kümesin kapısını açar açmaz "tövbekar tavuk" ilk iş olarak olanca hızla koşarak başlamış komşunun küllüğünde pislik didiklemeye.