0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
735
Okunma
Bir yuvasız kuş gibi, bilmediğim yerlerde uçuyorum. İnsanlar o kadar yabancı ki bana, ben kendi içimde boğuluyorum. Gitmek ile kalmanın arasındaki o ince çizgiyi yaşıyorum. Çünkü biliyorum; gittim demekle gidilmediği gibi kaldım demekle de kalınmıyor. Tıpkı sevdim demekle sevilmediği gibi...
Yaşadığım pişmanlıkların ilkisin yüreğimde. Her sevda bin acıymış ya, meğer ben sevdaya tutulmadan düşmüşüm acının kollarına.
Keşke demek istemezken dilim, hece hece, harf harf dokumuş yüreğime.
BİNLERCE KEZ KEŞKE...
