İnanın bugün o kadar mutluyum ki ne sevgilimin beni bırakması ne de cebimde bir çay parasının olmaması beni üzmüyor.
Ne benzine yapılan zam, ne ekmeğin 700 kuruş olması umrumda değil.
Sadece yüz on dokuzuncu dakikada yediğimiz golle bütün üzüntülerim, bütün dertlerim hücum etmişti beynime. Hatta oturduğum sandalyeden zorla kalkıp kendimi odama bir boş çuval gibi bıraktım. Sevgilim beni bırakmıştı. Sabah biten sigaramın yenisini bile alacak param yoktu cebimde. Bunun üstüne yetmiyormuş gibi bir de yüz on dokuz dakika koşup son anda gol yemiştik. Ben bunları düşünürken dışarıdan çılgınlar gibi bir çığlık yükseldi.
Çılgın Türkler yine iş başındaydı ve Allah’ın izniyle hakemin elini düdüğüne götürüp, tam maçı bitirmek için nefesini aldığı anda bütün Türk milletini ayağa kaldıran gol geldi.
Bugün hiçbir şey umrumda değil dedim ama sadece Viyana’da iki Türk’ün Hırvatlar tarafından öldürülmesine çok üzüldüm. Bu durum da bize gösteriyor ki her ne kadar bu maçlar spor amaçlı yapılsa da altında hala doğu- batı çatışması yatmaktadır.
Ayrıca kutlamaları bize yakışır bir şekilde yaptığımız için hem kendimi hem de bütün Türk halkını kutluyorum.
Özellikle de Rüştü’ye buradan çok ama çok teşekkür ediyorum. O müthiş kurtarışları için…
Haydi çılgın on birli…
Taşı bütün Türkiye’yi Avrupa’ya…
Haydi çılgın on birli…
Göster Türk’ün gücü bir daha.

M.Ö./2008
kahramanmaraş